Diamanten in Johannesburg

Dag 216, 2 juni 2009, Johannesburg

Daar zijn we dan, in Zuid Afrika. Even schakelen hoor, weer een nieuw land, zelfs een nieuw continent en wat heerlijk dat er weer Engels – en zelfs Afrikaans! – wordt gesproken. Geen gehakkel meer in het Portugees. Zo op het eerste oog is Johannesburg heel gewoon. Veel verkeer, nette snelwegen, mooie huizen en veel reclameborden die refereren naar het aankomende WK-voetbal in 2010 en het is herfst. Alle bomen hebben bruin/oranje'gele blaadjes en het is ook niet echt warm hier. Een bleek zonnetje maakt het net aan 20 graden.

Het hostel zit vol met Engelsen, Ieren en Schotten die hier zijn gekomen voor het grote rugbytoernooi. En er is ook een Nederlander die hier enkel en alleen is om een cursus diamanten te doen. Diamantencursus, huh? Later raken we aan de praat met de eigenaar van het hostel, een stoere grofgebekte Zuid Afrikaan die 'ook in de diamantenhandel zit'. De schotwonden op zijn rug vertellen ons dat het niet alleen maar een schitterende business is. Hij haalt een papiertje uit zijn kontzak met daarin wat steentjes die net zo veel waard zijn als ons huis. En later haalt zijn vriendin ook nog wat bewijsmateriaal; een grove ongepolijste diamant die 'heeeel veeel' waard is. Onze monden vallen open als ze meer vertellen over het diamantenwereldje. Ik had echt geen idee hoe dat in elkaar stak, maar het klinkt wel erg aanlokkelijk allemaal. Na een cursus van twee weken ben je gelicenceerd om in diamaten te handelen en daar kun je echt miljoenen mee verdienen. Mits je de juiste menen kent en diamanten op waarde kunt schatten. Als ik zeg dat de eigenaar van het hostel al op zijn 23e met pensioen is gegaan en het hostel gewoon voor de fun heeft, dan begrijp je wel dat wij ons meteen hebben opgegeven voor een cursus. Nee hoor, dat is een geintje, maar het is wel uiterst interessant om dit allemaal te weten te komen.

We zijn maar één nachtje in Jo'burg. Morgen worden we rond 08:00 opgehaald voor een busritje naar Drakensberg.