In Mongolië

Lang voordat we op wereldreis gingen werkten we als vrijwilliger in Mongolië en hebben we nog een deel van het land bereisd. Hier een beknopt verslag van toen.

hoi allemaal,

 

eindelijk kunnen we weer een keertje emailen, dat heeft wel lang geduurd he? maar dat lag niet aan ons hoor, er was gewoon niets beschikbaar. en ook sms'en gaat niet buiten de hoofdstad.

 

maar alles gaat goed met ons, we eten heel goed en heel veel, volgens mij ben ik kilo's aangekomen, overal houden ze er rekening mee dat we geen vlees eten, soms is het wat eenzijdig, rijst met aardappels en wortel, maar ze maken er toch wel wat van. heel lief, want er moet nu vaak voor ons apart gekookt worden...hmmm..ze begrijpen er ook niets van dat we geen vlees eten.

 

en wat ik vorige schreef over dat we sneeuw hadden gehad en vrieskou..., nou dat was maar een paar dagen, daarna kwam de zomer terug en is het overdag 25 graden en alleen maar blauwe lucht. nachts wel erg koud. we stoken het vuur hoog op voor we gaan slapen en meestal wordt er in de vroege ochtend door een mannetje of vrouwtje het vuur in de ger ook weer aangestoken. en dan word je wakker daarvan en binnen 1 minuut is de ger vol zwarte rook...pijn aan ogen en keel bleeeh.

 

het land is niet geschikt als je snel wagenziek wordt, er zijn geen normale wegen, wat op de kaart een doorgaande route lijkt en een belangrijke route is in het echt een zandpad vol kuilen en hobbels en dan weer vol met stenen. erg veel schudden dus. het landschap is overweldigend, zo veel ruimte , niet normaal meer...en dan af en toe in de verte een ger met heel veel vee, heel veel paarden , geiten, schapen, yaks en koeien.

 

hoogtepunten tot nu toe: paardrijden bij het Witte Meer (hoewel de terugweg we ook een stuk hebben gelopen, edwin had pijn je weet wel waar hahaahhaahh),

 

ander hoogtepuntnt: mascha die om half 10 savonds als het heel koud is en donker mee moet met moeders om de yaks te melken. iewh!!!! harige beesten en hete uiers vol stront en de melk kreeg ik er niet uit en eindelijk een straaltje, maar die kwam in mijn mouw tercht en niet in de emmer. stinken joh, die melk hahahaha

 

we hebben een leuke gids, Puja van 20 jaar en een grappige chaufeeur die geen engels kan, maar wel veel lacht. we zijn een leuk stel met zijn vieren hahahah.

 

gisteren in Kharkorim uitgeweest, veel wodka, bier, en hele foute muziek en enthousiaste lokale bevolking die alleen maar er uit willen zien als hip-hoppers...en dat op muziek van Modern Talking en andere oude zooi uit de jaren 80 hahahaha. geweldig.

 

 

nou, meer even niet..behalve dan dat we aardig bruin aan het worden zijn van elke dag zon, we dikke pensjes hebben van het vele eten (en de vele repen chocolade die we kopen ahummmmm) en we het prima naar onze zin hebben!!!

 

geen zin om naar huis te gaan!!!!

 

Morgen gaan we weer een end rijden, richting de woestijn en dan gaan we kameel rijden....

 

hele dikke kus van Mascha en Edwin en tot de volgende keer.