Okay, hoe het met ons gaat? Goed. Het is vandaag zaterdagochtend en we hebben de eerste week werken er op zitten. Super gaaf om te doen, maar mijn god wat is het koud. We hebben 1 dag niet kunnen werken omdat het SNEEUWDE!!!! Kun je het geloven!!! Andere dagen hebben we wel de paardenobservaties gedaan en toen gaf ons mini weerstation steeds – 2 graden aan. En dat is best koud op 1600 meter hoogte in een open veld met weinig beschutting om half 8 in de ochtend en een ijzige wind. Vier uur lang volgen we dan een kudde, een harem van een hengst, een paar merries en wat veulentjes. Na die vier uur zijn we bevroren en mogen we de rest van de dag bij komen in onze ger, die we flink opstoken met hout op de kachel. Het eten is bijzonder goed. We krijgen genoeg en gevarieerd. Er is hier een restaurantje en er wordt echt buitengewoon goed voor ons gezorgd en zelf mee rekening gehouden dat we geen vlees eten. Aardig he. Er zijn 2 andere vrijwilligers op dit moment, marie uit Belgie en matthias uit Frankrijk. Een gezellig groepje zo samen. In het weekend zijn we vrij en vanmiddag na de luch gaan we een nachtje logeren bij een locale familie hier een uur rijden vandaan. Dat betekent dus warme kleding mee, en wat extra snoep voor als het eten echt niet lekker is. Woensdag gaan we weg uit het kamp en gaan we verder het land verkennen. Ik weet niet of we dan weer ergens kunnen emailen, maar als het lukt, dan doen we het uiteraard. Nou, jullie hebben in ieder geval weer wat van ons gehoord. Tot de volgende digitale brief. Heel veel liefs van mij en ook van Edwin.
maandag 11 september 2006
Vrijwilligerswerk in Mongolië
In 2006 doen we vrijwilligerswerk in Mongolië. In Hustai National Park observeren we de wilde paarden.Dit is een kort verslagje van toen:
Okay, hoe het met ons gaat? Goed. Het is vandaag zaterdagochtend en we hebben de eerste week werken er op zitten. Super gaaf om te doen, maar mijn god wat is het koud. We hebben 1 dag niet kunnen werken omdat het SNEEUWDE!!!! Kun je het geloven!!! Andere dagen hebben we wel de paardenobservaties gedaan en toen gaf ons mini weerstation steeds – 2 graden aan. En dat is best koud op 1600 meter hoogte in een open veld met weinig beschutting om half 8 in de ochtend en een ijzige wind. Vier uur lang volgen we dan een kudde, een harem van een hengst, een paar merries en wat veulentjes. Na die vier uur zijn we bevroren en mogen we de rest van de dag bij komen in onze ger, die we flink opstoken met hout op de kachel. Het eten is bijzonder goed. We krijgen genoeg en gevarieerd. Er is hier een restaurantje en er wordt echt buitengewoon goed voor ons gezorgd en zelf mee rekening gehouden dat we geen vlees eten. Aardig he. Er zijn 2 andere vrijwilligers op dit moment, marie uit Belgie en matthias uit Frankrijk. Een gezellig groepje zo samen. In het weekend zijn we vrij en vanmiddag na de luch gaan we een nachtje logeren bij een locale familie hier een uur rijden vandaan. Dat betekent dus warme kleding mee, en wat extra snoep voor als het eten echt niet lekker is. Woensdag gaan we weg uit het kamp en gaan we verder het land verkennen. Ik weet niet of we dan weer ergens kunnen emailen, maar als het lukt, dan doen we het uiteraard. Nou, jullie hebben in ieder geval weer wat van ons gehoord. Tot de volgende digitale brief. Heel veel liefs van mij en ook van Edwin.
Labels:
Mongolië
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten