vrijdag 31 oktober 2008

Dag 1: Uitzwaaien

Dag 1

Dag van vertrek en dag van aankomst. Het is begonnen!

Beide deden we geen oog dicht. Om vier uur was ik nog steeds wakker, om 6 uur ging de wekker. Goed begin van een lange dag….. Snel douchen en de tas echt dichtbinden. Er kan en mag niets meer bij! Ik heb 13 kilo, Edwin 15. Eigenlijk iets te veel, maar dat reorganiseren we wel weer als we er eenmaal zijn.De avond voor vertrek is het druk. Er worden nog spullen opgehaald door vrienden en familie. Nog een laatste rosébiertje, die pindakaaspot gaat ook niet meer leeg en kan dus in de prullenbak. Het allerlaatste klusje is het opmeten van de gas-, water-, en lichtstanden. Klaar? Geloof het wel.
Half 8 is schoonzus Claudia bij ons, de buurvrouwen zwaaien ons slaperig uit en de file naar Schiphol valt mee. Er zijn veel uitwaaiers; pap, mam, Stijn, Larissa, Gertjan, Yoka, Finn, Luna, Harald, Angeline, Wil, Hans, Eef, Martin, Marja, Ben, Claudia, Marco en neefje Nick. Geweldig dat jullie er waren!
Over het vliegen valt weinig te melden; kort interview bij het boarden in het kader van ‘US safety regulations’ veel dikke Amerikanen geperst in hun stoel, turbulentie, saaie films….
Met mijn minilaptopje op schoot kom ik de tijd wel door. Het is nu 17:00 in Nederland, in USA 12:00. We vliegen boven...ik check het even op mijn schermpje voor me in de hoofdsteun,….Canada, Halifax. Ik heb nu alle tijd om het EINDELIJK tot me te laten doordringen en gek genoeg lukt het nog steeds niet. Ik stond met tranen in mijn ogen afscheid te nemen, had enorme buikpijn, heb vele mensen gekust en geknuffeld, keihard gezwaaid, nog meer gehuild en had het bloedheet. Ach, ik laat jullie wel weten als het tot me is doorgedrongen hahahah.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

he Mascha,
Het besef komt vanzelf wel een keertje. hahahahahahha

xxxxxx van Ans

Anoniem zei

heeeel grappig, die twee bleke bekkies. Heel raar dat ik in de piskou naar mijn werk ging fietsen en jullie op naar de warmte...