Dag 31 en 32 - 30 november 2008 en 1 december 2008 - Guatemala Stad
Voor ons gevoel zijn we veel te kort in Antiqua, want om 11 uur verlaten we de stad alweer. Het was een klote nacht, leuk die hostels, maar er werd langdurig luidruchtig gefeest.
Voor 0,90 cent nemen we de kippenbus naar Guatemala Stad. Compleet opgepropt (we zijn niet eens meer verbaasd) komen we een uurtje later aan. We worden ergens in zona 3 er uit gegooid, we willen naar zona 1. Zona 1 is het goedkoopste deel van de stad. Het hotel ziet er uit als een verloederd bordeel. Een jochie van een jaar of 17 staat met een enorme gun bij de deur van het hotel. De kamers en gangen doen denken aan de Scheveningse bajes, en ik kan het weten, want ik ben er geweest. Het moet maar, want voor het Holiday Inn in een betere wijk hebben we geen geld. Zona 1 is niet het veiligste deel van de stad. We lopen door een winkelstraat met kraampjes die gekopieerde dvd’s en nep Gstar kleding verkopen. Zodra het donker wordt, en dat is hier stipt 18:00 uur, loopt het leeg. We zoeken een barretje, maar alles is dicht op zondag. Er liggen zwervers op straat, ik zie een paar meiden aan voor hoertjes en we worden benaderd door vage, vieze gasten die van alles naar ons roepen. Tijd voor de hotelkamer. Nee, de eerste indruk van deze stad is niet positief, integendeel! Oh ja, we dachten vandaag een date te hebben met Luis, maar hij kan pas morgenavond. Een dag langer in G Stad dus, helaas.
De tweede indruk, de volgende dag, is niet veel beter. Er is eigenlijk geen fuck te doen, de straten zijn lelijk, de bussen spugen enorme wolken zwarte roet uit en maken lawaai en er zijn geen leuke delen in deze stad. Volgen Lplanet is zona 10 wel okay en we besluiten er naar toe te lopen. Hmmm, lange straten met afzichtelijke gebouwen en nergens een tentje waar Edwin zijn dagelijkse bakkie kan krijgen. Om moedeloos van te worden. Van ellende (ja we zijn nu echt sielug), gaan we een internetcafé in. Een uurtje later zijn we weer helemaal opgevrolijkt en gaan we naar het museum over Maya kleding en textiel. Een flinke wandeling, maar je moet toch wat om de tijd te doden. We hebben namelijk pas om 19:00 de afspraak met Luis. Het museum is leuk en om de dag nog ‘spannender’ te maken gaan we met de bus terug naar het hotel. Voor 0,10 cent hangen we in een bus, tegen elkaar schreeuwend om boven het lawaai van de motor uit te komen. Edwin kan er niet eens in staan, mensen kijken ons raar aan. Waarom wil het nou niet in deze stad?
Gelukkig is daar vanavond Luis. Ik ken hem van een reis die hij met Jésus (zie eerste dagen Mexico) en nog een hele groep Centraal-Amerikanen naar Nederland maakte. Ik mocht die groep toen een week lang begeleiden en was zo slim om adressen van de heren te noteren. Je weet tenslotte maar nooit. Ik heb die tien jaar nooit meer contact gehad met Luis, maar hij was blij verrast toen ik hem een paar maanden geleden een brief stuurde. Tuurlijk wil hij afspreken! Hij neemt ons mee naar een restaurant buiten de stad en in de heuvels. Het is er poepiesjiek en de prijzen op de kaart zijn bijna ons hele dagbudget. We gaan aan de rode wijn, krijgen netjes servetten op onze schoot gedrapeerd en eten heerlijke gegrilde zalm. Joy!!!!! Het is echt supergezellig met Luis die niet kan stoppen met praten en denk er dan het accent van ..zeg Borat bij. Hilarisch. En nog leuker, hij betaalt de rekening. (En ik voel me er niet schuldig over, gezien het formaat en type auto dat hij rijdt). Hij zegt nog wel even dat ie niet begrijpt dat we in zona 1 verblijven en dat het er gevaarlijk is. Ja, daar waren we al achter. Met warme abrazos (omhelzingen) en zoenen nemen we afscheid van Luis. Toffe vent!
Morgen om 10 uur hebben we de bus naar Flores…terug vanuit de bergen naar de jungle.
Voor ons gevoel zijn we veel te kort in Antiqua, want om 11 uur verlaten we de stad alweer. Het was een klote nacht, leuk die hostels, maar er werd langdurig luidruchtig gefeest.
Voor 0,90 cent nemen we de kippenbus naar Guatemala Stad. Compleet opgepropt (we zijn niet eens meer verbaasd) komen we een uurtje later aan. We worden ergens in zona 3 er uit gegooid, we willen naar zona 1. Zona 1 is het goedkoopste deel van de stad. Het hotel ziet er uit als een verloederd bordeel. Een jochie van een jaar of 17 staat met een enorme gun bij de deur van het hotel. De kamers en gangen doen denken aan de Scheveningse bajes, en ik kan het weten, want ik ben er geweest. Het moet maar, want voor het Holiday Inn in een betere wijk hebben we geen geld. Zona 1 is niet het veiligste deel van de stad. We lopen door een winkelstraat met kraampjes die gekopieerde dvd’s en nep Gstar kleding verkopen. Zodra het donker wordt, en dat is hier stipt 18:00 uur, loopt het leeg. We zoeken een barretje, maar alles is dicht op zondag. Er liggen zwervers op straat, ik zie een paar meiden aan voor hoertjes en we worden benaderd door vage, vieze gasten die van alles naar ons roepen. Tijd voor de hotelkamer. Nee, de eerste indruk van deze stad is niet positief, integendeel! Oh ja, we dachten vandaag een date te hebben met Luis, maar hij kan pas morgenavond. Een dag langer in G Stad dus, helaas.
De tweede indruk, de volgende dag, is niet veel beter. Er is eigenlijk geen fuck te doen, de straten zijn lelijk, de bussen spugen enorme wolken zwarte roet uit en maken lawaai en er zijn geen leuke delen in deze stad. Volgen Lplanet is zona 10 wel okay en we besluiten er naar toe te lopen. Hmmm, lange straten met afzichtelijke gebouwen en nergens een tentje waar Edwin zijn dagelijkse bakkie kan krijgen. Om moedeloos van te worden. Van ellende (ja we zijn nu echt sielug), gaan we een internetcafé in. Een uurtje later zijn we weer helemaal opgevrolijkt en gaan we naar het museum over Maya kleding en textiel. Een flinke wandeling, maar je moet toch wat om de tijd te doden. We hebben namelijk pas om 19:00 de afspraak met Luis. Het museum is leuk en om de dag nog ‘spannender’ te maken gaan we met de bus terug naar het hotel. Voor 0,10 cent hangen we in een bus, tegen elkaar schreeuwend om boven het lawaai van de motor uit te komen. Edwin kan er niet eens in staan, mensen kijken ons raar aan. Waarom wil het nou niet in deze stad?
Gelukkig is daar vanavond Luis. Ik ken hem van een reis die hij met Jésus (zie eerste dagen Mexico) en nog een hele groep Centraal-Amerikanen naar Nederland maakte. Ik mocht die groep toen een week lang begeleiden en was zo slim om adressen van de heren te noteren. Je weet tenslotte maar nooit. Ik heb die tien jaar nooit meer contact gehad met Luis, maar hij was blij verrast toen ik hem een paar maanden geleden een brief stuurde. Tuurlijk wil hij afspreken! Hij neemt ons mee naar een restaurant buiten de stad en in de heuvels. Het is er poepiesjiek en de prijzen op de kaart zijn bijna ons hele dagbudget. We gaan aan de rode wijn, krijgen netjes servetten op onze schoot gedrapeerd en eten heerlijke gegrilde zalm. Joy!!!!! Het is echt supergezellig met Luis die niet kan stoppen met praten en denk er dan het accent van ..zeg Borat bij. Hilarisch. En nog leuker, hij betaalt de rekening. (En ik voel me er niet schuldig over, gezien het formaat en type auto dat hij rijdt). Hij zegt nog wel even dat ie niet begrijpt dat we in zona 1 verblijven en dat het er gevaarlijk is. Ja, daar waren we al achter. Met warme abrazos (omhelzingen) en zoenen nemen we afscheid van Luis. Toffe vent!Morgen om 10 uur hebben we de bus naar Flores…terug vanuit de bergen naar de jungle.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten