Oh, nog helemaal vergeten te vertellen, maar we hebben we EINDELIJK onze tickets geregeld voor het vervolg van onze wereldreis. Let op, mensen die ons nog willen opzoeken, dit is ons schema;
- 1 juni vliegen we van Sao Paulo, Brazilië naar Johannesburg, Zuid Afrika (een maand later dan gepland, geeft ons meer tijd in Argentinië en Brazilië)
- 22 juni vliegen we van Johannesburg naar Kuala Lumpur, Maleisië.
Maar goed, voorlopig zitten we nog in Ecuador. En vandaag vamos a la playa oh oh oh oh oh! Ja, aangezien Joke en Arie vier dagen later aankomen dan wij dachten, gaan we die tijd maar eens nuttig besteden aan het bijbruinen van onze velletjes. Dat vel is weliswaar nog steeds (!) aan het vervellen van onze verbranding bijna vier weken geleden tijdens het snorkelen, maar een nieuw laagje rood/bruin kan geen kwaad. Opgetogen gaan we naar de busterminal voor een bus naar het strand. Eerst reserveren we 'nog even' onze bustickets van Guayaquil naar Lima op de 23e. Ik kan je verzekeren dat ons humeur naar een dieptepunt daalde, want eer dat je hebt uitgezocht waar je moet zijn... Er zijn hier 104 busmaatschappijen! Hallo, dringt 'ie door? Dat zijn 104 loketten plus 312 mannetjes die schreeuwen waar ze naar toe gaan. En dan blijkt na 20 kastjes en 43 muurtjes dat de maatschappij die wij moeten hebben niet een loket hier heeft...néééheee, dat loket zit heel ergens anders. Dat snapt toch iedereen.
Dus sjokken wij met 35 graden en volle bepakking naar buiten én naar een andere terminal (?), waar gelukkig nog eens 20 maatschappijen zitten. En dan eindelijk vinden we Ormenoz, de maatschappij die Royal Class (voor wat het waard is) op 23ste januari in slechts 26 uur voor 70 dollar van Guayaquil naar Lima rijdt. Want in Lima komen mijn vader en moeder aan op de 25e. Zo, poeh poeh! geregeld. Nu nog een bus naar het strand. Dit gaat bijna volgens hetzelfde ritueel, maar dan zitten we dan toch om 13:15 in een bus naar Puerto Lopez. Een bus met 35 stoelen en 53 reizigers, geen airco en nog vier uur te gaan. Vamos al la playa...oh NO oh NO oh No.
Tja, en dan ben je eindelijk in Puerto Lopez, door het landelijk bureau voor toerisme zo mooi aangeprezen in kleurrijke folders met prachtige foto's, en dan REGENT HET!!! Het zeikt, het pleurt, het is grijs, de straten zijn modderpoelen, het strand is bruinig, de lucht vissig en Edwin is gestopt met praten (zijn manier om te zeggen dat hij er echt zwaar de @$%#^ in heeft)... Boehoe! Ik laat het hier even bij, dit is niet onze dag. Ik ga even koud afdouchen en spreek je morgen weer....
2 opmerkingen:
Lieve alletwee, houdt de moed erin! Na regen komt zonneschijn en meer van dat soort akelige spreuken.
Hoop toch echt dat het zonnetje weer schijnt... alleen al omdat dan het douchewater weer wat minder akelig koud is. ;-)
liefs en warme knuffel van mij!
Elze
Het wordt nu echt. We hebben de gisteren de vlucht bevestigd en afspraken over vervoer naar Alicante gemaakt. We komen er aan, hou nog even vol zonder ons.
Nog even dan kunnen we jullie weer echt aanraken
Joke en Arie
Een reactie posten