Dag 111 t/m 114 - 18 t/m 21 februari 2009, Iquique
San Pedro de Atacama is te duur, we moeten hier snel weer weg, want dagbudgettechnisch gezien is het niet slim hier te blijven. Arie en Joke vliegen vanaf Iquique, dus dat is onze bestemming voor vandaag. Ik schreef al eerder dat Chili nogal verschilt van Bolivia. Het is veel duurder en er zijn minder openbaar vervoersmogelijkheden. De Chilenen hebben eigen auto`s en hoeven zich dus niet in busjes te stoppen. De bussen die er wel rijden zijn luxe en rijden enorme afstanden waarvoor je moet reserveren. Het lukt me niet via internet (!!) te reserveren, dus we gaan op goed geluk. En het geluk is aan onze kant, want er is nog plek in de bus die in 5,5 uur naar Iquique rijdt. En die 5,5 uur is alleen door droge woestijn. Het is de droogste woestijn ter wereld (ik had echt geen idee!), er zijn plekken in de woestijn waar in 400 jaar nog nooit een druppel regen is gevallen.
Iquique ligt aan de kust. Maar is ingesloten door enorme zandbergen. Het is weer eenzelfde ervaring als Lima. We rijden en rijden door de woestijn en opeens is daar zicht op een stad, verscholen achter een enorme duin. Nadat we zijn uitgestapt worden we door een Chileense medereiziger getipt voor een paar hotels. Zijn besef van goedkoop is iets anders dan het onze, 150 dollar ontstijgt ons dagbudget toch enigszins ;-)
We besluiten te lopen door de stad in plaats van een taxi te nemen, want het reizen heeft ons ondertussen geleerd dat hotels komen en gaan en de Lonely Planet dan weinig soelaas biedt. We vinden uiteindelijk een betaalbare kamer bij het YMCA (it's fun to stay at the YMCAAAA). Er wordt flink verbouwd en Mascha en ik besluiten de volgende dag ons heil elders te zoeken, dit in tegenstelling tot Arie en Joke die geen zin hebben wéér te verkassen.
De dagen in Iquique, de laatste voor Arie en Joke, doen we lekker rustig aan.
We zitten aan een strip met allerlei leuke kroegjes en restaurantjes waar muziek gemaakt wordt en je heerlijke mojito's kunt krijgen tijdens happy hours Tussen 19:00 en 00:00) Erg handig als je met vier mensen bent want zo heb je veel drank voor weinig geld. Het strand en de zee zijn geweldig. Vette golven die keihard breken op de rotsen en overal jonge ventjes die aan het bodyboarden zijn. Een bezoek aan een heel oud theater en lekker slenteren door de straatjes. Wij vermaken ons wel en dit vormt een perfect einde van een prachtige reis samen met Joke en Arie.
21 februari om 12 uur vertrekken ze.. in een prachtige dikke auto stappen Arie en Joke in alsof ze de koning en koningin van het land zijn. Het is een raar gezicht om ze opeens weg te zien rijden. Terug naar Europa, terug naar hún 'zwerversbestaan'.
San Pedro de Atacama is te duur, we moeten hier snel weer weg, want dagbudgettechnisch gezien is het niet slim hier te blijven. Arie en Joke vliegen vanaf Iquique, dus dat is onze bestemming voor vandaag. Ik schreef al eerder dat Chili nogal verschilt van Bolivia. Het is veel duurder en er zijn minder openbaar vervoersmogelijkheden. De Chilenen hebben eigen auto`s en hoeven zich dus niet in busjes te stoppen. De bussen die er wel rijden zijn luxe en rijden enorme afstanden waarvoor je moet reserveren. Het lukt me niet via internet (!!) te reserveren, dus we gaan op goed geluk. En het geluk is aan onze kant, want er is nog plek in de bus die in 5,5 uur naar Iquique rijdt. En die 5,5 uur is alleen door droge woestijn. Het is de droogste woestijn ter wereld (ik had echt geen idee!), er zijn plekken in de woestijn waar in 400 jaar nog nooit een druppel regen is gevallen.
Iquique ligt aan de kust. Maar is ingesloten door enorme zandbergen. Het is weer eenzelfde ervaring als Lima. We rijden en rijden door de woestijn en opeens is daar zicht op een stad, verscholen achter een enorme duin. Nadat we zijn uitgestapt worden we door een Chileense medereiziger getipt voor een paar hotels. Zijn besef van goedkoop is iets anders dan het onze, 150 dollar ontstijgt ons dagbudget toch enigszins ;-)
We besluiten te lopen door de stad in plaats van een taxi te nemen, want het reizen heeft ons ondertussen geleerd dat hotels komen en gaan en de Lonely Planet dan weinig soelaas biedt. We vinden uiteindelijk een betaalbare kamer bij het YMCA (it's fun to stay at the YMCAAAA). Er wordt flink verbouwd en Mascha en ik besluiten de volgende dag ons heil elders te zoeken, dit in tegenstelling tot Arie en Joke die geen zin hebben wéér te verkassen.De dagen in Iquique, de laatste voor Arie en Joke, doen we lekker rustig aan.
We zitten aan een strip met allerlei leuke kroegjes en restaurantjes waar muziek gemaakt wordt en je heerlijke mojito's kunt krijgen tijdens happy hours Tussen 19:00 en 00:00) Erg handig als je met vier mensen bent want zo heb je veel drank voor weinig geld. Het strand en de zee zijn geweldig. Vette golven die keihard breken op de rotsen en overal jonge ventjes die aan het bodyboarden zijn. Een bezoek aan een heel oud theater en lekker slenteren door de straatjes. Wij vermaken ons wel en dit vormt een perfect einde van een prachtige reis samen met Joke en Arie.
21 februari om 12 uur vertrekken ze.. in een prachtige dikke auto stappen Arie en Joke in alsof ze de koning en koningin van het land zijn. Het is een raar gezicht om ze opeens weg te zien rijden. Terug naar Europa, terug naar hún 'zwerversbestaan'.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten