Vandaag eerst even wat 'huishoudelijke' mededelingen:
- Het belangrijkste nieuws is dat Edwin en ik weer oom en tante worden. Edwin's broertje Marco en zijn vrouw Hilda verwachten eind november hun tweede kindje. Via een skypegesprek vertelde een reuzeblije Marco het fijne nieuws. Heel raar dat wij de gehele zwangerschap en ook de geboorte gaan missen :-(. Vanaf deze plek geven we jullie alledrie een dikke felicitatiekus en knuf!!!
- Tweede leuke nieuws is dat we 26 juni Martine en Mario ontmoeten in Kuala Lumpur! Het had wat voeten in de aarde, maar het is nu rond, Joepie.
- Als derde feliciteren we Laura en Sjoerd met hun trouwen. Veel geluk voor jullie!
- Vierde leuke nieuws is dat Lock en Janneke (zeer waarschijnlijk) rond 15 september ons gaan vergezellen in Cambodja en/of Vietnam.
Zo wordt ons ook nog wel eens gevraagd of we een baaldag hebben. Onderstaand verslag geeft aan dat we inderdaad wel eens klotedagen hebben. Edwin had ten tijde van onze logeerpartij bij Yvette heel erg het gevoel even niet meer te willen reizen. Zijn koppie zat vol en kon niet meer echt genieten. Maar een weekje zonder heftige indrukken en gewoon ff tractorrijden en melkstalschilderen en hij kon er weer tegen. Dan nu weer verder met het verslag dat niet zo zonnig begint.
Vanaf Rio is het officieel een uurtje vliegen naar Salvador, in het noorden. Met de bus is het 26 uur. De kosten zijn niet veel meer, dus de keuze was snel gemaakt. Toen we nog bij Yvette logeerden, hebben we via het reisbureau in Carambei vliegtickets geregeld om die vlucht te maken. Het reisschema leek toen heel logisch, maar nu we het daarwerkelijk gaan uitvoeren is het minder leuk. Zo gaat de vlucht al om half 8 in de ochtend. Om half 6 staan we op, en net op dat moment komen onze kamergenoten thuis van een wild feest. Goed getimed dus!

Waarschuwingen 'all over the place'. Geen sieraden om, geen camara mee, 's avonds niet met de bus, in geval van beroving niet praten tegen de overvaller. De lijst van waarschuwingen die op de deur van ons hostel hangt is eindeloos lang en het schrikt ons behoorlijk af om de straat op te gaan. Vooral fijn als je net met je hele huisraad 5 minuten over straat liep naar het hostel. Maar ja, je wilt toch wat van de stad zien en dus stoppen we een beetje geld in mijn bh, blijven de ringen en oorbellen thuis en nemen we zefs geen fototoestel mee. Dus als je je afvraagt waarom we geen foto's hebben van het historische (je zou bijna zeggen hysterische) centrum van Salvador...

Salvador is het dynamische centrum van capoeira, samba, oude Afrikaanse rituelen en straatfeesten. We gaan 's avonds (oe, gevaarlijk!) naar een dansshow in het oude centrum. Met open mond, kippevel op de armen en soms met tranen in de ogen van ontroering kijk ik naar een spectaculaire dansvoorstelling van 's werelds beste volkdansgroep. Nou klinkt volksdansen altijd een beetje suffig, maar bedenk dat dat hier in Bahia wel even andere koek is. Razendsnelle ritmes, uitbundige drums, krachtige zang, acrobatische capoeira en Afrikaanse slavendansen opgedragen aan de goden. Eén bonk energie! Je merkt het al, ik ben er nog helemaal vol van (ehh..dat komt deels ook door de superstrakke, gespierde, bezwete, ritmische dampende lichamen van de dansers, met sixpacks, zucht) Maar zonder gekheid, het was echt werelds.
Omdat het weer slecht blijft in Salvador (wisten wij veel, het is blijkbaar regentijd nu) besluiten we naar Lencois te gaan, zo'n 6 uur landinwaarts. Hopelijk is het daar droog én wat koeler...
1 opmerking:
Hallo Lieverds,
Geweldig dat een aantal vrienden jullie komen opzoeken echt super.
Jammer dat het al zo slecht weer is in Salvador, dus het regen seizoen is nu echt van start gegaan.
Van harte dat jullie nogmaals tante en oom worden..
Zo snel gaat de tijd dus, hahahahaha
vanuit hier de groetjes en spreek je snel weer...
liefs van Ans
Een reactie posten