zaterdag 15 augustus 2009

"Storm" voor de stilte op Ko Samui

Dag 284 tm 290, 9 tm 15 augustus, Ko Samui, Lamai Beach

En of het beter weer is hier! Geen wolkje te zien. En in plaats van bruinig water hebben we hier een prachtig helderblauwe zee. En als je dacht dat Ao Nang toeristisch is...Ko Samui is 100 keer erger.

Maar wat geeft het. We gaan in de chillstand en stappen vanuit ons hotel (bijna) zo het witte strand op. De eerste nacht slapen we in een te dure bungalow, maar we hadden geen zin om na een lange reisdag lang naar iets te zoeken. Okee, voor één nachtje doen we even duur en de volgende dag lopen we het dorpje door op zoek naar iets goedkoper. En dat is snel gevonden. En eigenlijk veel mooier, hartstikke nieuw, perfect schoon en een goeie airco (we hebben lange tijd geleden besloten dat we alleen een kamer met een ventilator nemen als het niet anders kan) en wat een ruimte en wat een groot balkon. Helemaal blij zijn we. Sowieso is Thailand goed voor ons dagbudget. Gingen we er in Zuid Amerika en Zuid Afrika regelmatig overheen, hier houden we geld over! Vaak wel 20 euro per dag. We 'sparen', hahaha!

Op Ko Samui is een gemummificeerde monnik te bezoeken. Ik had al een fotootje gezien in een folder, maar in het echt is het nog meer bizar. In 1973 overleed de man en het is een raadsel hoe het kan dat hij er 36 jaar ná zijn dood nog zo goed uitziet (voor een dode dan, weliswaar). In lotushouding, met zonnebril op (omdat de ogen wel zijn vergaan), is het net of hij nog leeft. Heel vreemd en onverklaarbaar. Zijn meditatief vermogen is zo groot geweest, dan zijn lichaam zo is blijven bestaan. Op ons gehuurde brommertje toeren we naar een andere highlight; de Big Buddha. Een gouden boeddhabeeld van zo'n 15 meter hoog dat op een rotseilandje staat. Er hangt een mooie rustige sfeer (als je de te blote toeristen wegdenkt tenminste). Op de terugweg rijden we door de hoofdstraat van Chaweng, dé place to be als je van feesten houdt. Ik denk dat wij in Lamai beter op onze plek zijn.

Eten doen we op het pleintje waar straatstalletjes staan. Veel leuker én goedkoper dan de restaurants. Jammie, green curry seafood, 'not too spicy please', mangojuice er bij. En dan ben je 1,60 euro armer per persoon. Zo houd je geld over voor een massage op het strand.

Okee, nou lijkt het of we alleen maar lui zijn, maar we doen ook nog iets heel actiefs, zowel geestelijk als lichamelijk. Om 07:00 zitten we op de brommer op weg naar The Spa resort. Om half 8 begint daar een (gratis) meditatieles. En 1,5 uur later doen we mee aan de yogales. Ja, dat is wel even andere koek dan op de strandstoel liggen nixen. Eerst Vipassanameditatie, dat is door ademhaling je geest leeg maken. Mij lukt het niet echt. Ik heb nog nooit gemediteerd en zomaar 'out of the blue' gelijk een vol uur meedoen zonder echte begeleiding werkt niet. Na 35 minuten open ik stiekum mijn ogen om op mijn horloge te kijken. Mijn rechterbil doet zeer en ik moet lachen om de leraar die met een zwaar Duits accent zegt dat ik 'zrough breasing ze never never' bereik. De yogales is een stuk leuker en ook hard nodig voor onze stijve uitgedijde slome lichamen. Strek, stretch. Maakt niet uit wat we doen, maar het doet zeer; een teken dat we al veel te lang geen beweging meer hebben gehad. Wordt Thaise massage nog wel eens passieve yoga genoemd, dit is duidelijk de actieve versie. En dat bij een temperatuurtje van boven de 30 graden. Wat we dit keer maar overslaan is een detoxkuur, inclusief het cleanen van het..ahum... interne kanaal. De vrouwen die dit werkje begeleiden hebben de prachtige slogan “Shit Happens” op hun t-shirt staan.

In het land van de 1000 glimlachen is het niet alleen maar rust en meditatie. Eén van de laatste avonden gaan we ook nog even langs de Zodiac theater waar een prachtige cabaretshow wordt weg gegeven door prachtige vrouwen.. mmm.. of mannen... of zijn het toch vrouwen? We kijken beide onze ogen uit, terwijl deze drag queens de benen uit hun lijf dansen op de foutste hits ever. Kreeg Gordon het al heet op de Gay parade, dit zou fataal zijn geweest voor de arme jongen. Hier moeten wij ook even van bijkomen,10 dagen stilte komt op geen beter moment!

3 opmerkingen:

ans zei

Hoi Schatten,

Weer een bijzonder verhaal, zeker bizar die foto van de monnik. Ongelooflijk dat iemand zo kan blijven bestaan. Heb ik ook nog nooit gezien dat een mens zo tentoon word gesteld.
10 dagen stilte betekend zeker rust in een tempel of klooster. Zal zeker bijzonder worden. Ben heel benieuwd naar jullie volgende verhalen.

Heel veel liefs van jullie vriendje en vriendinnetje...

xxxxxxxxxx voor de komende 10 dagen....

Har en Ans

Claudia zei

Hoi hoi,

Het lijkt Micheal Jackson wel, die had ook zo'n neus......Jeetje het is inderdaad wel bijzonder dat iemand er na zoveel jaar geen kloppend hart meer te hebben er zo uit te zien.

10 dagen niets zeggen in een klooster, jeetje wat een rust.
Het lijkt mij een onbeschrijvelijke ervaring, waarschijnlijk ben je dan nog dichter hier bij ons...
En gaat het dan in dit klooster gebeuren.....mijn haar is er al af, dus nu jij nog, hahahaha.

Ik zou zeggen tot over tien dagen op skype, heel veel plezier en rust toe gewenst.

Dikke kus van jezus

Saskia zei

oh wat een heerlijkheid, ik herken zoveel van ons maleisië, met t brommertje, eten bij van die stalletjes.. en zo lekker eten!! MJAM!!