maandag 7 september 2009

Kaal en emmers in Haad Yao

Dag 308 tm 313, 2 tm 7 september, Ko Phangan, Haad Yao

Waarom we naar Haad Yao beach gaan? Nou, om weer wat onder de mensen te komen en om Jeroen en Annemarie te vinden. Zij zijn vrienden van mijn zus Larissa en “ach, nu we er toch zijn”, kunnen we ze wel even gaan opzoeken. Ik heb geen idee hoe ze eruit zien, maar zusje (die deze Thaise ontmoeting gearrangeerd heeft via Facebook) stuurt snel een foto en 's avonds op het strand spotten we ze. En we hebben een heel gezellig avondje, waarbij we , heel raar :-), veel praten over de retreat en mediteren. Het lijkt hun ook wel wat, tien dagen stilte, dus wie weet vinden ze er een geschikte plek voor ergens tijdens hun reis.

Grote vraag echter blijft: Gaan we wel of niet naar de Full Moon party? Bij de retreat konden we eigenlijk geen redenen bedenken om niet naar de retreat te gaan. Maar nu kunnen we niet echt redenen bedenken om wél naar de fullmoon te gaan. We houden niet van techno, house of trance muziek. Het is er loeidruk op een smalle strook strand. Je moet uitkijken dat niemand je drugs toestopt en je dus slachtoffer wordt van een ongewenste drugstransactie. Er ligt glas op het strand, dus je moet dichte schoenen aan. Terugrijden is gevaarlijk, omdat er allemaal dronken mensen op brommers op de weg zijn ETC ETC ETC. Jezus, zo erg kan het toch niet zijn. Weet je wat? We gaan gewoon 'even kijken' en als het niets is, nemen we weer een taxi terug. We zijn nu tenslotte met zijn vieren, dus …enfin, een paar uur van te voren hakken we de knoop door. We gaan!

MAAR, eerst nog even iets veel belangrijkers! Nee, dit is echt even serieus nu. 's Middags in Thongsala (het dorpje) zijn we naarstig op zoek naar een kapper. Zenuwachtig en gespannen lopen we verschillende straatjes door. Edwin heeft besloten zijn lange haar eraf te knippen. Het is iets waar hij al een tijdje mee loopt, zowel het haar als het idee om het eraf te knippen. Toen hij las dat monniken in Thailand hun hoofd scheren op de dag van volle maan was de laatste twijfel weg genomen; het werd 4 september, op de dag van de Full Moon party. Ik kan niet echt zeggen dat ik eraan toe ben, want eerlijk is eerlijk, ik heb een zwak voor mannen met lang haar. Helaas vinden we in een steegje een kapper die de slachtpartij wil doen voor 200 Baht. Met tranen in mijn ogen zie ik dat ze de schaar in Edwin z'n haar zet. Knip, weg is de staart. Met deze bob-line lijkt hij op een acteur uit een foute b-film en weet ik niet of ik nu moet lachen of huilen. 10 minuten lang staat de kapster het laatste bewijs van z'n lange haar te vernietigen. Dit is het dan, een kort koppie. De kapster houdt niet op met complimentjes geven, maar ik moet er erg aan wennen. Even later sta ik weer buiten met een nieuwe vent. Eerst maar eens even wat drinken en eten, we moeten allebei even bijkomen hiervan.

De komende uren schrik ik steeds als ik Edwin zie, maar heel langzaam begint het te wennen. Veel tijd heb ik niet om er bij stil te staan, want we storten ons op de Full Moon Party in Haad Rin, 22 km verderop. Drinken kun je alleen krijgen in zogenaamde buckets, kinderlijke emmertjes die vol zitten met snoeisterke mixjes (Bacardi cola, wiskey, rums, gins), paar rietjes er in en slobberen maar. We nemen één bucket met zijn vieren (een paar uur later hebben we elk ons eigen emmertje, hmmmm). De sfeer is goed op het strand. Ik schat dat er zo'n 10.000 mensen zijn. In het hoogseizoen verschijnen er wel 30.000 leipo's op dit feest. Al dansend (voor hoever dat gaat op zand) bewegen we ons van muziekspeaker naar muziekspeaker. Overal wordt wat anders gedraaid; jungle, house, trance, weet ik veel. Ik ben hier niet zo in thuis. Op twee plekken op het strand zijn slaapruimtes ingericht en er zijn ook voldoende ehbo-posten. En die worden drukbezocht. Edwin moet blijkbaar ook nog erg wennen aan zijn nieuwe 'ik', want ik zie hem woest dansen en dat gebeurt echt zelden. Het kan ook maar één ding betekenen; de buckets gaan werken. Rond half vier besluit ik dat het genoeg is geweest en sleep ik Edwin (en Jeroen en Annemarie) de taxi in. Ik denk dat de foto's van de party meer zeggen dan mijn woorden, dus check this out! Flickr fotoalbum

Oh ja, de rest van de tijd in Haad Yao besteden we aan brommertje rijden, lezen, zonnen ...ach, het begint al bijna saai te worden. Gelukkig heb ik een nieuwe man. Dat is dan wel weer spannend hahah

Geen opmerkingen: