Dag 302 tm 307, 27 augustus t/m 1 september, Ko Phangan Island (Haad Thian east)
Mascha schreef het al in het vorige stuk; “we moeten weer een beetje op gang komen en verwerken wat er in zo'n retreat allemaal met je gebeurt”. Ik heb de retreat uiteraard heel anders beleefd dan Mascha. Omdat ik al veel gemediteerd heb in mijn leven zou je kunnen denken dat het makkelijker was voor mij.. NOT! Het was zowel mentaal als fysiek afzien. Ik heb momenten van pijn en enorme vreugde ervaren. Waren de 10 dagen te lang? Mmm, het was in ieder geval lang genoeg ;-) Sommige retreat gangers doken gelijk weer het hedonistische feestleven in, maar gelukkig kozen wij ervoor om samen met Ian, Anna en Tracy de rust op te zoeken.
De eerste paar dagen hebben we niets anders gedaan dan onze ervaringen delen. Urenlang praatten we over de leer van de boeddha en hoe dat nu toe te kunnen passen in het normale leven. Ook onze ervaringen tijdens het mediteren kwamen naar voren. Opvallend was vooral dat het leek of iedereen super stil zat tijdens het mediteren terwijl dat absoluut niet het geval bleek te zijn. Stijve benen, een zere rug of gewoon vermoeidheid zorgden ervoor dat niemand de volle 45 minuten stil zat. Maar je had je ogen dicht dus als je ze even open deed was de kans klein dat er op dat moment precies iemand ging verzitten. Het is bijzonder hoe iedereen ervoer dat je iemand na 10 dagen stilte heel erg goed leerde kennen.
Veel was er niet te doen in de kleine baai waar we zaten. We hadden een prachtige hut in de heuvels tussen de palmbomen. Onze dagelijkse bezigheden bestonden uit wakker worden en ontbijtmeditatie, lekker kletsmeditatie, leesmeditatie en een Thaise massage meditatie hahahah.. Voordat je het door had was het alweer zes uur in de middag en gingen we lekker eten bij een restaurant aan de andere kant van de heuvel, gelegen bij een andere baai. Na een paar dagen kwamen er nog een paar retreat gangers bij. 
Zij waren nog naar de Half Moon party geweest direct na de retreat en kwamen er toch wel achter dat rustig opstarten een betere keuze was. Dom dom dom, want ook wij hadden onze party. Ian had ook een gitaar bij zich en 's avonds pakten we beiden onze gitaar en speelden we lekker liedjes. Hij was een echte klassieke covers man en ik speelde eigen werk.
Na zo'n zes dagen ontspannen is het wel weer mooi tijd om naar een ander deel van het eiland te gaan. Anna en Tracy zijn ondertussen al naar Ko Samui gegaan en wij wilden ook wel weer wat meer prikkels. De volgende bestemming? Haad Yao! Nog steeds op dit eiland hoor. Kunnen we daar eens na gaan denken of we nog naar de Full Moon party gaan, waarschijnlijk wel! Om daar te komen moeten we eerst weer de boot nemen naar Haad Rin, want dat is de enige mogelijkheid om uit deze kleine baai te komen.
O ja, Mascha schreef nog dat ik naar het ziekenhuis moest. Wat bleek, ik had een ontsteking in mijn rechterarm. Ik zal niet al teveel in details treden, het gaat gelukkig goed nu en hopelijk mag ik over een paar dagen weer lekker de zee in om te snorkelen.
Mascha schreef het al in het vorige stuk; “we moeten weer een beetje op gang komen en verwerken wat er in zo'n retreat allemaal met je gebeurt”. Ik heb de retreat uiteraard heel anders beleefd dan Mascha. Omdat ik al veel gemediteerd heb in mijn leven zou je kunnen denken dat het makkelijker was voor mij.. NOT! Het was zowel mentaal als fysiek afzien. Ik heb momenten van pijn en enorme vreugde ervaren. Waren de 10 dagen te lang? Mmm, het was in ieder geval lang genoeg ;-) Sommige retreat gangers doken gelijk weer het hedonistische feestleven in, maar gelukkig kozen wij ervoor om samen met Ian, Anna en Tracy de rust op te zoeken.
De eerste paar dagen hebben we niets anders gedaan dan onze ervaringen delen. Urenlang praatten we over de leer van de boeddha en hoe dat nu toe te kunnen passen in het normale leven. Ook onze ervaringen tijdens het mediteren kwamen naar voren. Opvallend was vooral dat het leek of iedereen super stil zat tijdens het mediteren terwijl dat absoluut niet het geval bleek te zijn. Stijve benen, een zere rug of gewoon vermoeidheid zorgden ervoor dat niemand de volle 45 minuten stil zat. Maar je had je ogen dicht dus als je ze even open deed was de kans klein dat er op dat moment precies iemand ging verzitten. Het is bijzonder hoe iedereen ervoer dat je iemand na 10 dagen stilte heel erg goed leerde kennen.
Veel was er niet te doen in de kleine baai waar we zaten. We hadden een prachtige hut in de heuvels tussen de palmbomen. Onze dagelijkse bezigheden bestonden uit wakker worden en ontbijtmeditatie, lekker kletsmeditatie, leesmeditatie en een Thaise massage meditatie hahahah.. Voordat je het door had was het alweer zes uur in de middag en gingen we lekker eten bij een restaurant aan de andere kant van de heuvel, gelegen bij een andere baai. Na een paar dagen kwamen er nog een paar retreat gangers bij. 
Zij waren nog naar de Half Moon party geweest direct na de retreat en kwamen er toch wel achter dat rustig opstarten een betere keuze was. Dom dom dom, want ook wij hadden onze party. Ian had ook een gitaar bij zich en 's avonds pakten we beiden onze gitaar en speelden we lekker liedjes. Hij was een echte klassieke covers man en ik speelde eigen werk.
Na zo'n zes dagen ontspannen is het wel weer mooi tijd om naar een ander deel van het eiland te gaan. Anna en Tracy zijn ondertussen al naar Ko Samui gegaan en wij wilden ook wel weer wat meer prikkels. De volgende bestemming? Haad Yao! Nog steeds op dit eiland hoor. Kunnen we daar eens na gaan denken of we nog naar de Full Moon party gaan, waarschijnlijk wel! Om daar te komen moeten we eerst weer de boot nemen naar Haad Rin, want dat is de enige mogelijkheid om uit deze kleine baai te komen.O ja, Mascha schreef nog dat ik naar het ziekenhuis moest. Wat bleek, ik had een ontsteking in mijn rechterarm. Ik zal niet al teveel in details treden, het gaat gelukkig goed nu en hopelijk mag ik over een paar dagen weer lekker de zee in om te snorkelen.
Posts
1 opmerking:
Hey Lieverds,
Genoeg kost,wát een reis he?
Een gekke vraag,maar ben toch benieuwd hoeveel kiekjes jullie intussen hebben gemaakt..
Hahaha!!
Ben benieuwd weer naar het volgend stukje!!
Groetjes Ruup
Een reactie posten