Dag 345 tm 352, 9 tm 16 oktober, Halong Bay en Ha Noi
Het is nog verschrikkelijk vroeg als we de randstad van Ha Noi inrijden met de trein. Toch zien we overal brommertjes tot aan de nok afgeladen met spullen op weg naar de markt. Een uurtje later, half zes, zet de taxi ons af bij Hanoi Backpackers vanwaar we direct doorgaan naar Halong Bay. Ja, een strakke planning hè???
Halong Bay is één van de meest bijzondere waterparken ter wereld met zo'n 3000 rotsformaties – karstgebergten - die hoog boven het water uitsteken. De legende wil dat het een versteende draak is die Vietnam tegen de Chinezen beschermde ten tijde dat de landen overhoop met elkaar lagen. Om 8 uur 's ochtends vertrekken we met de bus en 18 andere backpackers naar Halong Bay. Een ritje van drie uur met 'uiteraard' nog een tussenstop bij een souvenirwinkel om wat fris te kopen of naar de wc te gaan; de typische Vietnamese pispauze ;-)! Als we bij de boot aankomen slaan we stijl achterover, wat een gigantische boot voor slechts 21 gasten. Echt top, en de slaapkamer is beter dan we in menig hotel hebben gezien.
Vlak nadat we uitvaren krijgen we een voortreffelijke lunch en daarna duiken we lekker het water in. Wat een uitzicht, klink ik te positief? Sorry, maar het was echt top! Gerben en ik springen van het dak van de boot, een sprong van maar liefst 8 meter die je de adrenaline tot in je kleine teen doet voelen. Janneke doet ongeveer 400 pogingen om er ook vanaf te springen, maar ze geeft het – godzijdank – op en springt van een verdiepinkje lager. Daarna klimmen we de kayak in en peddelen we tegen de stroom in en wind tegen richting een grot. 
De grot valt eigenlijk een beetje tegen, maar om in dit prachtige gebied te kayakken is wel een hele ervaring. Met blaren op de handen keren we terug naar de boot en kan het feest beginnen, want wie boekt bij Hanoi Backpackers mag rekenen op een feestje. Drankspelletjes? Daar zijn wij een beetje te oud voor. Wij hebben het 'verstandiger' aangepakt en drinken op het bovendek ons eigen meegebrachte Russische water. Is eigenlijk verboden, Je kunt er zelfs een boete voor krijgen! Voel ik me stiekem toch een ondeugende 16 jarige nu!
We worden met een lichte sluimer voor de ogen wakker. Hebben we een kater of regent het? Het is uiteraard het laatste.
Nu komt er niet veel meer terecht van een frisse ochtendduik. Ik zoek een rustig hoekje aan boord en geniet met mijn gitaar in de hand van de prachtige omgeving. Al krijg ik er geen directe inspiratie van, dan zijn de rotsen wel een prachtig publiek om voor te spelen. Later die dag komen we terug in Ha Noi en gaan we in de chill stand. We hebben zo keihard gereisd de afgelopen weken dat we even moeten bijtanken en moeten gaan bedenken hoe we de komende tijd gaan reizen.
Lock en Janneke hebben niet de tijd en reizen de volgende dag met de nachttrein naar het noorden, naar Sapa waar Vietnamese bergstammen wonen. In de tijd dat zij daar zijn moeten Mascha en ik nog langs de politie omdat we een klein incident hadden in de trein en de Nederlandse verzekering hier graag een rapportje van wil zien. Het is natuurlijk heel fijn dat Nederland allerlei mooie regeltjes opstelt voor allerhande zaken, maar dit rijmt niet met hoe 'instanties' in Vietnam denken. We zijn vier uur bezig, worden van het ene politiebureau naar het andere gestuurd en moeten uiteindelijk een uur wachten op het bureau dat ons wel moét helpen. Uiteindelijk lopen we met een politierapport de deur uit, een vreemd hoogtepunt van de dag. Gelukkig hebben we geen geld onder de tafel hoeven schuiven.
Verder is Ha Noi echt een geweldige stad om te zijn. Doordat de Franse invloed hier zo sterk is geweest zijn de huizen in het historische centrum echt prachtig en staan in alle straten aan weerszijden bomen die het geheel erg leefbaar maakt. Je went uiteindelijk wel aan de miljoenen brommertjes die je voor je sokken rijden en het is s' avonds zelfs gewoon rustig. Deze grote stad is echt veel prettiger navigeren dan Ho Chi Minh stad waar je soms door banen van 20 scooters moest. Ha Noi verveelt zeker niet en alleen het het wandelen door de oude wijk en de nauwe straatjes is een lust voor het oog.
Men léeft hier echt op straat, op elke hoek staat wel een vrouwtje een prutje te koken op een éénpittertje en voilá, je hebt weer een restaurant. Mannen met volgeladen brommers, vrouwen met de typische manden aan bamboestokken. Het is een gekrioel van jewelste, wat een geweldige sfeer hangt er. En als je dan denkt een varken op een tafel te zien liggen, mooi goudbruin gebakken en het heeft wel een hele lange stijve staart. Ja, dan weet je 'ik ben in Vietnam', waar gebakken hond een lekkernij is.
Na twee nachten zijn Lock en Janneke weer terug in Ha Noi en trakteren we hun op vier kilo extra bagage die ze mee naar Nederland mogen nemen. We zijn in een gulle bui en gaan ook nog met ze naar het Waterpuppets Theatre. Een leuke poppenkastshow en een mooie afsluiter van, uiteindelijk, drie weken samen reizen. We moeten nu echt afscheid van ze gaan nemen. Ze vliegen eerst naar Bangkok en dan terug naar huis; Lock en Janneke, onwijs bedankt voor de leuke tijd die we door hebben gebracht en de mooie momenten die we gedeeld hebben!
Het is voor ons nu ook wel de hoogste tijd weer eens verder te reizen. We pakken zo de nachttrein naar Sapa waar we nog ruim twee weken hebben voordat we het land uit moeten. O ja, dag 350 hebben we ook al weer gepasseerd in Ha Noi. Wat valt er over te zeggen; time flies when you're having fun!
Het is nog verschrikkelijk vroeg als we de randstad van Ha Noi inrijden met de trein. Toch zien we overal brommertjes tot aan de nok afgeladen met spullen op weg naar de markt. Een uurtje later, half zes, zet de taxi ons af bij Hanoi Backpackers vanwaar we direct doorgaan naar Halong Bay. Ja, een strakke planning hè???
Halong Bay is één van de meest bijzondere waterparken ter wereld met zo'n 3000 rotsformaties – karstgebergten - die hoog boven het water uitsteken. De legende wil dat het een versteende draak is die Vietnam tegen de Chinezen beschermde ten tijde dat de landen overhoop met elkaar lagen. Om 8 uur 's ochtends vertrekken we met de bus en 18 andere backpackers naar Halong Bay. Een ritje van drie uur met 'uiteraard' nog een tussenstop bij een souvenirwinkel om wat fris te kopen of naar de wc te gaan; de typische Vietnamese pispauze ;-)! Als we bij de boot aankomen slaan we stijl achterover, wat een gigantische boot voor slechts 21 gasten. Echt top, en de slaapkamer is beter dan we in menig hotel hebben gezien.
Vlak nadat we uitvaren krijgen we een voortreffelijke lunch en daarna duiken we lekker het water in. Wat een uitzicht, klink ik te positief? Sorry, maar het was echt top! Gerben en ik springen van het dak van de boot, een sprong van maar liefst 8 meter die je de adrenaline tot in je kleine teen doet voelen. Janneke doet ongeveer 400 pogingen om er ook vanaf te springen, maar ze geeft het – godzijdank – op en springt van een verdiepinkje lager. Daarna klimmen we de kayak in en peddelen we tegen de stroom in en wind tegen richting een grot. 
De grot valt eigenlijk een beetje tegen, maar om in dit prachtige gebied te kayakken is wel een hele ervaring. Met blaren op de handen keren we terug naar de boot en kan het feest beginnen, want wie boekt bij Hanoi Backpackers mag rekenen op een feestje. Drankspelletjes? Daar zijn wij een beetje te oud voor. Wij hebben het 'verstandiger' aangepakt en drinken op het bovendek ons eigen meegebrachte Russische water. Is eigenlijk verboden, Je kunt er zelfs een boete voor krijgen! Voel ik me stiekem toch een ondeugende 16 jarige nu!We worden met een lichte sluimer voor de ogen wakker. Hebben we een kater of regent het? Het is uiteraard het laatste.
Nu komt er niet veel meer terecht van een frisse ochtendduik. Ik zoek een rustig hoekje aan boord en geniet met mijn gitaar in de hand van de prachtige omgeving. Al krijg ik er geen directe inspiratie van, dan zijn de rotsen wel een prachtig publiek om voor te spelen. Later die dag komen we terug in Ha Noi en gaan we in de chill stand. We hebben zo keihard gereisd de afgelopen weken dat we even moeten bijtanken en moeten gaan bedenken hoe we de komende tijd gaan reizen.Lock en Janneke hebben niet de tijd en reizen de volgende dag met de nachttrein naar het noorden, naar Sapa waar Vietnamese bergstammen wonen. In de tijd dat zij daar zijn moeten Mascha en ik nog langs de politie omdat we een klein incident hadden in de trein en de Nederlandse verzekering hier graag een rapportje van wil zien. Het is natuurlijk heel fijn dat Nederland allerlei mooie regeltjes opstelt voor allerhande zaken, maar dit rijmt niet met hoe 'instanties' in Vietnam denken. We zijn vier uur bezig, worden van het ene politiebureau naar het andere gestuurd en moeten uiteindelijk een uur wachten op het bureau dat ons wel moét helpen. Uiteindelijk lopen we met een politierapport de deur uit, een vreemd hoogtepunt van de dag. Gelukkig hebben we geen geld onder de tafel hoeven schuiven.
Verder is Ha Noi echt een geweldige stad om te zijn. Doordat de Franse invloed hier zo sterk is geweest zijn de huizen in het historische centrum echt prachtig en staan in alle straten aan weerszijden bomen die het geheel erg leefbaar maakt. Je went uiteindelijk wel aan de miljoenen brommertjes die je voor je sokken rijden en het is s' avonds zelfs gewoon rustig. Deze grote stad is echt veel prettiger navigeren dan Ho Chi Minh stad waar je soms door banen van 20 scooters moest. Ha Noi verveelt zeker niet en alleen het het wandelen door de oude wijk en de nauwe straatjes is een lust voor het oog.
Men léeft hier echt op straat, op elke hoek staat wel een vrouwtje een prutje te koken op een éénpittertje en voilá, je hebt weer een restaurant. Mannen met volgeladen brommers, vrouwen met de typische manden aan bamboestokken. Het is een gekrioel van jewelste, wat een geweldige sfeer hangt er. En als je dan denkt een varken op een tafel te zien liggen, mooi goudbruin gebakken en het heeft wel een hele lange stijve staart. Ja, dan weet je 'ik ben in Vietnam', waar gebakken hond een lekkernij is. Na twee nachten zijn Lock en Janneke weer terug in Ha Noi en trakteren we hun op vier kilo extra bagage die ze mee naar Nederland mogen nemen. We zijn in een gulle bui en gaan ook nog met ze naar het Waterpuppets Theatre. Een leuke poppenkastshow en een mooie afsluiter van, uiteindelijk, drie weken samen reizen. We moeten nu echt afscheid van ze gaan nemen. Ze vliegen eerst naar Bangkok en dan terug naar huis; Lock en Janneke, onwijs bedankt voor de leuke tijd die we door hebben gebracht en de mooie momenten die we gedeeld hebben!
Het is voor ons nu ook wel de hoogste tijd weer eens verder te reizen. We pakken zo de nachttrein naar Sapa waar we nog ruim twee weken hebben voordat we het land uit moeten. O ja, dag 350 hebben we ook al weer gepasseerd in Ha Noi. Wat valt er over te zeggen; time flies when you're having fun!
Posts
1 opmerking:
Edwin,
heb jij gebakken hond geproeft, of toch maar niet.
O erg vreemd idee,
xxxx Ans
Een reactie posten