vrijdag 6 november 2009

Verzot op Luang Prabang

Dag 366 tm 373, 30 oktober tm 6 november, Luang Prabang

“Massie, hier wil ik niet meer weg”, zegt Edwin tegen me terwijl 'ie me met gelukzalige én smekende ogen aankijkt. “Dit is de plek, hier moeten we blijven. Ik meen het hoor”.
En hij heeft gelijk. Luang Prabang is een wereldse plek. Een plek waar we ons thuis voelen, waar de omgeving prachtig is, waar de mensen lief zijn, het eten heerlijk... We kunnen geen negatieve punten opnoemen. Of het moet zijn dat andere toeristen deze plek ook bezoeken....

De dagen vliegen voorbij en we blijven het vertrek maar uitstellen. We leren Laotiaans koken op de kookcursus van Tam Nak. We fietsen in de omgeving rond (en raken verdwaald, moeten met de fiets over een plankbrugje en duiken op in de achtertuin van iemand). We zwemmen bij de waterval. Nemen een overheerlijke Khmu massage. Bezoeken de vele kloosters. Slenteren door de talloze schattige straatjes met koloniale huizen. Eten een baguette met Franse kaas (en een crèpe en spicy salads en noodles). Zitten met een boek op ons balkonnetje. Worden elke ochtend wakker van het luiden van de gong bij onze buren, de monniken. En liggen vroeg op bed, omdat er in Luang Prabang een avondklok is; 24:00 moet iedereen in z'n hotel zijn. We hebben vaak leuk gezelschap van andere reizigers. De dagelijkse H'mong avondmarkt is een lust voor het oog met de kleurrijke handwerkproducten en smakelijke hapjes. We lunchen bij bamboorestaurants met uitzicht op de Mekong. En zien het ochtendritueel van de monniken als ze rond zes uur in de ochtend over straat gaan met hun bedelnap. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Begrijp je nu waarom we hier niet weg willen?

Toch gaan we morgen met de bus naar Vientiane, de hoofdstad van Laos. Daar moeten we onze visa voor Indonesië en Birma gaan regelen. Maar zodra dat in orde is...juist ja...als de wiedeweerga terug naar Luang Prabang!

Oh ja, en we hebben natuurlijk ons één jaar reizen gevierd. En stil gestaan bij het feit dat we nog steeds ontzettende mazzelaars zijn.

4 opmerkingen:

Nijsz zei

Grappig. Ik heb ook een foto van mezelf op die brug! Memories....

Kus van zus

Ans zei

Wat een mooi verhaal, dus dit word jullie vakantie/woonadres. hahahahaha gelijk hebben jullie.
Ik zie wel hoe gelukkig jullie zijn en intens genieten.

Vind die foto van Edwin aan het koken erg leuk, dus we kunnen een keertje smullen als Edwin en jij loataans eten gaan maken.

Ben zeer benieuwd.

succes met visum regelen

dikke kus van Ans

Janneke zei

Aaah! Ik ben jaloers!
Wat klinkt dat toch heerlijk!

Alleen die spin.. die is een beetje groot, bah!

Heel veel plezier nog!
Dikke knuffel!

Saskia zei

Heerlijk om weer alle verhalen te lezen en foto's te zien. Wat een prachtige dingen (en soms ook heel gruwelijk met die schedels, moet zeggen sinds ik er 1 gebaard heb toch stuk gevoeliger geworden voor dat soort baby/kinderleed. het reizen laat hier en daar wel wat te wensen over lees ik, understatement of the year ;-) maar ja dat hoort er nou eenmaal bij. Denk wel als jullie weer thuis zijn nooit meer zullen mopperen over een bus of tram die 10 min. te laat komt! iemand anders had er trouwens ook iets over geschreven, maar wat een enge spin idd!!! hahaha my worst nightmare, lijkt er echt 1 die ook giftig is of zo brrrr Het is heel raar, heb hele tijd het gevoel gehad dat tijd heel snel gaat en jullie nog maar 'net' weg zijn, maar sinds kort heb ik dat gevoel niet meer en lijkt t ineens HEEEEEEEEEEEL lang al! onlangs etentje thuis gegeven voor de dames, waar jij dan ook bij zou zijn geweest en dan denk je er ineens weer aan. Tegelijkertijd bedacht ik me, dat het daar wel heerlijk en vooral goedkoop vertoeven is lijkt me? Met die econ. crisis toestand en het evt. geen werk snel kunnen vinden dat het misschien overwegen waard is om nog langer weg te blijven (mits jullie huis verhuurd wordt uiteraard!). Hoe erg dat voor ons achterblijvers ook is!! Moet zeggen elke keer als ik jullie verhalen en foto's bekijk begint het bij mij ook te kriebelen, laat staan hoe het Dick moet vergaan ;-) Oh ja over die tempels, hadden jullie niet (dat hadden wij in India wel nl.) bij de zoveelste tempel dat je zoiets hebt van, nu heb ik ze wel gezien? Hoe prachtig ze ook zijn? Of ben ik nou echt die cultuurbarbaar waar ik idd ook in het verleden al is van beschuldigd ben hihi
Lieve schatten geniet geniet geniet, en hopelijk tot gauw (uh of niet ;-)