Dag 403 t/m 405, 6 t/m 8 december 2009, Bagan (Uyaung U)
Het is nog stikdonker als we om half vijf opstaan. Zo stil mogelijk verlaten we onze kamer, leveren de sleutel in en stappen door het fijne zand richting de hoofdweg. De afspraak die we gisteren maakten met de trishawrijder is blijkbaar niet overgekomen. Er staat niemand klaar om ons naar het busstation te rijden. In de verte zien we af en toe een motortaxi voorbij schieten. Gelukkig maar, want we willen niet te laat komen bij de bus en lopen is echt geen optie. Bij de hoofdweg worden we al snel gespot door een chauffeurtje die zich warmt aan een houtvuurtje op straat en die snel zijn kop thee laat staan en zijn brommertje start. "To the bus station please, Bagan bus". We houden het maar kort en simpel. Onderweg dendert een bus ons voorbij en bij het busstation zien we nergens onze bus. Oh nee.. niet nu we absoluut hier weg willen. Gelukkig staat hij ergens anders geparkeerd en blijkbaar heeft iedereen door dat we naar Bagan willen, want hulp komt uit alle hoeken en gaten. De busrit valt weer 100% mee. Strak om 06:00 rijdt 'ie weg. Om iets voor elf arriveren we in Bagan (Uyaung U) en worden we welkom geheten door tientallen knaapjes die allemaal het beste hotel en goedkoopste vervoer hebben in Bagan.
Bagan kent twee delen, oud en nieuw Bagan. Oud Bagan is waar veel tempels staan, maar tegenwoordig ook de duurdere hotels en resorts. De voormalige inwoners zijn een paar jaar geleden vriendelijk doch bijzonder dringend (lees: leger met uitrusting) verzocht zich te verplaatsen naar wat nu nieuw Bagan heet, een paar kilometer verderop. Hun huis en lapje grond achterlatend. We verblijven in Nyaung U, een dorpje wat 4 kilometer verder ligt en gekenmerkt wordt door leuke budget guesthouses en gezellige restaurants. Nadat we zijn ingecheckt bij New Heaven ploffen we neer op onze plastic buitenstoeltjes. Na een paar dagen van vroeg opstaan en lange busreizen zijn we aardig gesloopt. Vandaag doen we even helemaal niets meer. Behalve dan nog even heerlijk Indiaas eten en langzaam internetten, dat dan weer wel.
Een nieuwe dag breekt aan, vandaag gaan we de grootste attractie van Birma zien; de gemiddeld 800 jaar oude tempels en pagodes van Bagan. En dat doen we in stijl met paard en wagen. (en een menner natuurlijk). Bagan kan zich qua oppervlakte en 'mijn mond valt open zo mooi'-heid makkelijk meten aan Angkor Wat in Cambodja. Ooit stonden hier in het landschap tussen de 4000 en 12000 tempels. Nu zijn er nog zo'n 2200 die in redelijk tot bijzonder goede staat verkeren. Waarbij Angkor Wat redelijk gesloopt is door het Rode Khmer leger, zo zie je hier nog vele stuco's die intact zijn en originele Boeddha beelden die variëren tussen de 2 en 30 meter. Ik denk dat ik Bagan zelfs nog iets indrukwekkender vind dan Angkor Wat. Hier krijg je echt een boeddhistische 'harde plasser ' van, al is dat natuurlijk niet echt gepast.
Naast de belangrijkste en vaak ook grootste stupa's en pagode's bezoeken we ook de kleinere die soms even indrukwekkend zijn. En het zijn er zo veel. Overal waar je kijkt zie je de torens van de pagodes en stupa's uit het landschap steken. Daartussen is een boertje bezig zijn lapje grond aan het bewerken, met behulp van twee ossen, alsof we nog leven in de 11e eeuw. Bij de pagodes staan verkopertjes die schilderijen verkopen van de afbeeldingen zoals deze in de tempels staan. Gelukkig kunnen we deze redelijk makkelijk afwimpelen als we zeggen dat we die gisteravond al hebben gekocht, wat ook zo is. Voor het eerst tijdens onze reis waren we zo onder de indruk van kunstwerkjes dat we zo waar souvenirs hebben gekocht.
We sluiten de dag af met het bekijken van de zonsondergang vanaf een tempeldak ergens in het midden van de vlakte.. Een prachtige kleurschakering tovert de pagaodes om in een mysterieus landschap van vroegere glorie. Als het bijna donker is gaan we weer door de kleine nauwe gangetjes van het gebouwtje terug naar ons paard. Ik vertrap bijna nog een slang die vlak voor de deur ligt. Oh ja, Bagan kent vele verhalen van mensen die cobra's en ander gespuis ontmoeten, oppassen dus. Het paard ruikt de stal en galoppeert in noodgang terug naar het hotel. Een lange, maar enorm bijzondere dag, een stuk of 20 tempels gezien, nog 2000 te gaan ;-)
Die avond zijn we de enige in het prachtig Black Bamboo restaurant. Als we komen aanlopen worden we voorbij gerend door een vrouwtje die de manager blijkt te zijn en dolblij is dat we bij haar komen eten. Door de recessie gaan minder mensen op reis en Birma staat dan al helemaal niet op het lijstje. Ze is dolblij met slechts ons als gast. We worden culinair verwend voor nog geen 7 euro. Gisteren spraken we een jongen die bij een restaurantje werkt en zei dat het enige wat hij die dag had verkocht was twee borden rijst. En van die marginale winst, moet dan een heel gezin worden onderhouden. Ik zou iedereen wel willen helpen hier, ze verdienen het zo om het beter te krijgen.
Vandaag gaan we weer terug naar de tempels, maar dit keer met de fiets. Een beetje beweging in ons stramme lijf kan geen kwaad. En stram ís ons lijf! We fietsen ons het ongans door het mulle zand en hebben spijt dat we niet gewoon weer een paard en wagen hebben genomen. Maar we kunnen nu wel rustig de kleinere tempels bekijken die stil en eenzaam op de enorme vlakte liggen. Geen toeristen hier, heerlijk! We slaan de zonsondergang over dit keer, we moeten nog een heel stuk terug fietsen en willen toch liever voor donker thuis zijn nu we een ongeleid projectiel – zonder licht – op de weg vormen. We sluiten vanavond weer af bij de Indiër waar we onbeperkt los kunnen gaan op de chapati, rijst en heerlijk curries. En 'niet goed, niet betalen'. Tja, na drie keer extra opscheppen hoef je daar ook niet meer aan te komen.
Bagan was echt ongelooflijk mooi, maar we willen door. Als we zo veel mogelijk kleine plaatsjes in Birma willen zien in 26 dagen, dan is er geen tijd voor luieren. Morgen pakken we om 06:00 de boot naar Pakokku waar we twee opties hebben. Daar een nachtje blijven of gelijk door naar Monywa. We besluiten dat ter plekke wel.
Het is nog stikdonker als we om half vijf opstaan. Zo stil mogelijk verlaten we onze kamer, leveren de sleutel in en stappen door het fijne zand richting de hoofdweg. De afspraak die we gisteren maakten met de trishawrijder is blijkbaar niet overgekomen. Er staat niemand klaar om ons naar het busstation te rijden. In de verte zien we af en toe een motortaxi voorbij schieten. Gelukkig maar, want we willen niet te laat komen bij de bus en lopen is echt geen optie. Bij de hoofdweg worden we al snel gespot door een chauffeurtje die zich warmt aan een houtvuurtje op straat en die snel zijn kop thee laat staan en zijn brommertje start. "To the bus station please, Bagan bus". We houden het maar kort en simpel. Onderweg dendert een bus ons voorbij en bij het busstation zien we nergens onze bus. Oh nee.. niet nu we absoluut hier weg willen. Gelukkig staat hij ergens anders geparkeerd en blijkbaar heeft iedereen door dat we naar Bagan willen, want hulp komt uit alle hoeken en gaten. De busrit valt weer 100% mee. Strak om 06:00 rijdt 'ie weg. Om iets voor elf arriveren we in Bagan (Uyaung U) en worden we welkom geheten door tientallen knaapjes die allemaal het beste hotel en goedkoopste vervoer hebben in Bagan.
Bagan kent twee delen, oud en nieuw Bagan. Oud Bagan is waar veel tempels staan, maar tegenwoordig ook de duurdere hotels en resorts. De voormalige inwoners zijn een paar jaar geleden vriendelijk doch bijzonder dringend (lees: leger met uitrusting) verzocht zich te verplaatsen naar wat nu nieuw Bagan heet, een paar kilometer verderop. Hun huis en lapje grond achterlatend. We verblijven in Nyaung U, een dorpje wat 4 kilometer verder ligt en gekenmerkt wordt door leuke budget guesthouses en gezellige restaurants. Nadat we zijn ingecheckt bij New Heaven ploffen we neer op onze plastic buitenstoeltjes. Na een paar dagen van vroeg opstaan en lange busreizen zijn we aardig gesloopt. Vandaag doen we even helemaal niets meer. Behalve dan nog even heerlijk Indiaas eten en langzaam internetten, dat dan weer wel.
Een nieuwe dag breekt aan, vandaag gaan we de grootste attractie van Birma zien; de gemiddeld 800 jaar oude tempels en pagodes van Bagan. En dat doen we in stijl met paard en wagen. (en een menner natuurlijk). Bagan kan zich qua oppervlakte en 'mijn mond valt open zo mooi'-heid makkelijk meten aan Angkor Wat in Cambodja. Ooit stonden hier in het landschap tussen de 4000 en 12000 tempels. Nu zijn er nog zo'n 2200 die in redelijk tot bijzonder goede staat verkeren. Waarbij Angkor Wat redelijk gesloopt is door het Rode Khmer leger, zo zie je hier nog vele stuco's die intact zijn en originele Boeddha beelden die variëren tussen de 2 en 30 meter. Ik denk dat ik Bagan zelfs nog iets indrukwekkender vind dan Angkor Wat. Hier krijg je echt een boeddhistische 'harde plasser ' van, al is dat natuurlijk niet echt gepast.
Naast de belangrijkste en vaak ook grootste stupa's en pagode's bezoeken we ook de kleinere die soms even indrukwekkend zijn. En het zijn er zo veel. Overal waar je kijkt zie je de torens van de pagodes en stupa's uit het landschap steken. Daartussen is een boertje bezig zijn lapje grond aan het bewerken, met behulp van twee ossen, alsof we nog leven in de 11e eeuw. Bij de pagodes staan verkopertjes die schilderijen verkopen van de afbeeldingen zoals deze in de tempels staan. Gelukkig kunnen we deze redelijk makkelijk afwimpelen als we zeggen dat we die gisteravond al hebben gekocht, wat ook zo is. Voor het eerst tijdens onze reis waren we zo onder de indruk van kunstwerkjes dat we zo waar souvenirs hebben gekocht.
We sluiten de dag af met het bekijken van de zonsondergang vanaf een tempeldak ergens in het midden van de vlakte.. Een prachtige kleurschakering tovert de pagaodes om in een mysterieus landschap van vroegere glorie. Als het bijna donker is gaan we weer door de kleine nauwe gangetjes van het gebouwtje terug naar ons paard. Ik vertrap bijna nog een slang die vlak voor de deur ligt. Oh ja, Bagan kent vele verhalen van mensen die cobra's en ander gespuis ontmoeten, oppassen dus. Het paard ruikt de stal en galoppeert in noodgang terug naar het hotel. Een lange, maar enorm bijzondere dag, een stuk of 20 tempels gezien, nog 2000 te gaan ;-)
Die avond zijn we de enige in het prachtig Black Bamboo restaurant. Als we komen aanlopen worden we voorbij gerend door een vrouwtje die de manager blijkt te zijn en dolblij is dat we bij haar komen eten. Door de recessie gaan minder mensen op reis en Birma staat dan al helemaal niet op het lijstje. Ze is dolblij met slechts ons als gast. We worden culinair verwend voor nog geen 7 euro. Gisteren spraken we een jongen die bij een restaurantje werkt en zei dat het enige wat hij die dag had verkocht was twee borden rijst. En van die marginale winst, moet dan een heel gezin worden onderhouden. Ik zou iedereen wel willen helpen hier, ze verdienen het zo om het beter te krijgen.
Vandaag gaan we weer terug naar de tempels, maar dit keer met de fiets. Een beetje beweging in ons stramme lijf kan geen kwaad. En stram ís ons lijf! We fietsen ons het ongans door het mulle zand en hebben spijt dat we niet gewoon weer een paard en wagen hebben genomen. Maar we kunnen nu wel rustig de kleinere tempels bekijken die stil en eenzaam op de enorme vlakte liggen. Geen toeristen hier, heerlijk! We slaan de zonsondergang over dit keer, we moeten nog een heel stuk terug fietsen en willen toch liever voor donker thuis zijn nu we een ongeleid projectiel – zonder licht – op de weg vormen. We sluiten vanavond weer af bij de Indiër waar we onbeperkt los kunnen gaan op de chapati, rijst en heerlijk curries. En 'niet goed, niet betalen'. Tja, na drie keer extra opscheppen hoef je daar ook niet meer aan te komen.
Bagan was echt ongelooflijk mooi, maar we willen door. Als we zo veel mogelijk kleine plaatsjes in Birma willen zien in 26 dagen, dan is er geen tijd voor luieren. Morgen pakken we om 06:00 de boot naar Pakokku waar we twee opties hebben. Daar een nachtje blijven of gelijk door naar Monywa. We besluiten dat ter plekke wel.
Posts
1 opmerking:
eeei meister en meisteres,
jullie snappen dat ik stik jaloers ben.
geniet er maar lekker van, het klinkt fantstisch allemaal.
knuffel,
lock
Een reactie posten