woensdag 5 november 2008

Mexico City, 3 dagen lang in het kort

Dag 4 - 6

Jesus zet ons maandagochtend op de bus van Texcoco naar Mexico Stad. Gek genoeg voelen we ons erg zenuwachtig. Waarschijnlijk omdat dit het eerste is wat we doen zonder onze lieve Jesus. Want het is toch wel lekker als je aan zijn hand overal naar toe wordt genomen hahahah. Maar hij zorgt er voor dat we in de goede bus zitten en we hoeven alleen maar uit te stappen bij het eerste de beste metrostation en dan wijst het zich vanzelf. En dat klopt. Deze stad van ruim 20 miljoen mensen is goed georganiseerd, de metrolijnen zijn duidelijk en voor we het weten staan we op het Zocalo, het enorme plein in het Centro Historico van Mexico Stad.

Nu eerst maar eens een hotelletje zoeken. Mascha is zo slim geweest om het hoteldeel van Mexico Stad uit de Lonely Planet te kopiëren en in no time checken we in bij Hotel Zamora. 12 dollar per nacht inclusief badkamer. En aan de straatkant met uitzicht op Avenida de 5 Mayo. Wat een koopie!


De komende drie dagen staan bol van de activiteiten, zo bezoeken we de kathedraal, het nationaal paleis en eten we ‘s avonds op Plaza Garibaldi tussen de tientallen mariachis, de bekende Mexicaanse orkestjes met liedjes als La Cucaracha. Geweldig sfeertje. Ook gaan we naar het Museo Antropologia waar we nog meer leren over de Azteken, de Maya’s en andere inheemse volkeren. Zona Rosa, de stapwijk van Mexico, slaan we uiteraard ook niet over. Op de laatste dag nog de hoge toren Latino America met een geweldig uitzicht over de stad (die echt enorm is, zo’n 2000 km2!) en het museum van Frida Kahlo in de hippe en groene wijk Coyoacan. Gesloopt zijn we na deze drie dagen. En we voelen ons vies van al die uitlaatgassen.

Opvallende zaken in Mexico Stad? Veel politiemensen op straat met echt zware guns, gehandicapte bedelaars. En als ik zeg gehandicapt, dan bedoel ik ook echt gehandicapt. We zagen tot twee keer toe mannen die allebei geen armen en benen meer hadden en alleen dus nog maar bestonden uit een rompje en een hoofd. Zo zielig! Wat nog meer op viel? Het aanbod van vreemde banen/beroepen is gigantisch:
  • Omroepers in de apotheek die mensen op straat naar binnen lokken met het schreeuwen hoe goedkoop ze wel niet zijn;

  • Vrouwen in metro die op glas gaan liggen in ruil voor een paar pesos, of, veelal blinde, mannen die compilatie cd’s in diezelfde metro verkopen en de inhoud keihard over een radio laten horen;

  • Politie die het verkeer oproepen door te rijden op bijna elke straathoek, terwijl er verkeerslichten zijn die worden nagevolgd;

  • Omroepers van winkels die schreeuwen dat je bij hun naar de wc kan;

  • Schoenenpoetsers op elke straathoek;

  • Elektriciens en loodgieters die werkloos zijn en hun diensten aanbieden door op straat naast elkaar te zitten, geen uitzendbureau voor nodig ;-)

2 opmerkingen:

mamaloe zei

Ik heb net met Justin op de arm jullie verhalen gelezen. Geweldig! Zal niet vergeten op de advertenties te klikken :-) Wij hebben hier Halloween gevierd iets anders dan jullie feest in Mexico ha ha

gr
veel liefs,

mariska

hansvana zei

Hoi wereldreizigers,
Ik heb vanmiddag jullie verhaaltjes zitten lezen. als je dan wat onderuit in je stoel zakt dan heb je het gevoel of je zelf in Mexico bent. Je kan de sfeer proeven. Komt natuurlijk door de manier waarop de verhaaltjes geschreven worden. Hopelijk laten jullie mij nog verder genieten.
Garoet,
Overbuurman