Vandaag gaan we de eerste oversteek maken, ‘eindelijk’ naar een ander land.
Met een luxe bus zijn we in een kleine vier uur bij de grens waar we moesten overstappen op kleinere busjes. Dit ging allemaal eigenlijk bijzonder makkelijk en met een paar stempels in ons paspoort er bij rijden we niet veel later door het prachtige Guatamala. Van dit land zeggen ze dat als je er eenmaal bent je óf nooit meer weg gaat óf je weg gaat, maar snel weer terug zult zijn. De natuur is in ieder geval bijzonder mooi en indrukwekkend, alsof je door de Zwitserse Alpen rijdt (niet dat ik daar ooit geweest bent ;-)
10 km voor onze eindbestemming Quetzaltenango moesten we nog een overstap maken. Dit maal moesten vijf toeristen, wij met twee jongens uit Israel en een meisje uit Frankrijk, zich met volledige bepakking in een personenauto zien te proppen. Redelijk gekreukeld kwamen we aan en in het Black Cat hostel konden we niet anders dan even uitpuffen. Beetje dom achteraf, want toen we weer een beetje bekomen waren van de trip was het alweer donker én zaten we zonder lokaal geld.
In een nieuwe stad in het donker naar een geldautomaat zoeken is nooit de makkelijkste start. Na veel vragen en zoeken vonden we een automaat, maar deze ATM besloot de pinpas van Mascha op te vreten, tenminste, zo leek het. Pas na enkele minuten spuugde hij de kaart er alsnog uit, maar in die tijd had onze hartslag al aardig onregelmatig geslagen en stond mijn handprint al netjes in de zijkant van de machine. #@%$ apparaat! En geen geld! Met wat gewisselde Mexicaanse pesos konden we toch ergens gaan eten en zat onze eerste dag Guatemala er op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten