vrijdag 9 januari 2009

Op paardenrug, fietszadel en bergwand

Dag 69 - 71 - 7 t/m 9 januari 2009 - Latacunga e.o. Ecuador

Het is echt zoals op de plaatjes, de lama's, de vrouwen met hoedjes, de bergen, de kindjes met rode wangetjes. We zitten in Latacunga, een provinciestadje een paar uur rijden van Quito. We gebruiken Latacunga en het hostel (http://www.hostaltiana.com/) als uitvalsbasis voor een paar mooi tochtjes in de omgeving. Zoals naar Quilotoa, het kratermeer op 3914 meter hoogte. Als je over de rand van de vulkaan opeens het groenblauwe meer ziet liggen, kun je alleen nog maar heel hard WOW roepen. Wat een prachtig gezicht is dit.

Om hier te komen hebben we de panoramische route (en ook de enige route) genomen. Vergezichten, veel haarspeldbochten, plaghuttenhuisjes, overstekende schapen, een kleurrijke markt met cavia's en varkens; je komt het allemaal tegen op je weg naar Quilotoa. Die cavia's zijn een lekkernij en gaan voor 10 dollar je boodschappenmandje in. Een koe? 200 dollar. Een klein varkentje? Slechts 25 dollar. Ik ben nog vergeten te vragen wat een lama deze dagen doet op de lokale markten. Bekijk hier de foto's van de markt!

Vandaag hebben we geluk en pech. Pech omdat het een sombere, grijze, koude dag is. Geluk omdat we in het kratermeer wél helder zicht hebben, tot we weer terug keren. Dit doen we ter paard, omdat het ons verstandig leek om niet te gaan klimmen op 3900 meter hoogte. Dat zijn onze lichaampjes niet gewend. Luxe ter paard dus als luie toerist, Massie? Hmmm. Ik omschrijf mezelf wel eens als een hijgende oude merrie, maar nu berijd ik er eentje! Ik heb zo'n medelijden met het arme beest dat half wegglijdend op het steile, rotsige paadje haar uiterste best doet om niet om te vallen van vermoeidheid en dan ook nog een toerist met overgewicht omhoog moet slepen. Reteschuldig voel ik me. Zit ik potverdikkie drie uur geleden nog te schelden op de marktkooplui die met de dieren smijten alsof het aardappels zijn, nu ben ik zelf een dierenmishandelaar. Maar, hoe zwaar het beest het ook heeft, ik ben toch heel blij dat we de steile klim niet hoeven te maken. Ik geef haar veel bemoedigende klopjes en zeg dat ze lief is, maar zodra ik ben afgestapt loopt ze zonder om te kijken naar haar stal. Ik ben duidelijk geen paardenfluisteraar.

Nog een leuk uitstapje is het beklimmen van de Cotopaxi vulkaan. Mijn held Chris Zegers.. kwijl kwijl ..is hier ook geweest (zie de website van RTL Travel). Zie je de overeenkomsten in foto's??? We hebben op dezelfde plek gestaan bij het kratermeer en op de Cotopaxi. Chris ging voor de top. Wij gaan voor het refugekamp op 4800 meter. Ja, Chris is echt mijn held. Okay Mas, genoeg gezwijmeld over Chris. Je eigen beklimming/beproeving poging, daar gaat het om!

Nou, het komt hier op neer dat we in een sneeuwstorm zaten op 4800 meter, we geen greintje uitzicht hadden, dat het koud was, en nat en dodelijk vermoeiend door de hoogte. Dat het voelde alsof je in de duinen omhoog liep trekkend aan een dood paard, door het zware lavazand als ondergrond. Dat ik na elke 20 stapjes probeerde weer een beetje lucht in mijn longen te krijgen. En dat het eigenlijk supertof was! Een prestatie, een waarlijk Look over hills momentje. Rode koontjes toen we boven waren, dampend van het zweet aan de warme chocolademelk.
Nog stoerder was het om per mountainbike van 4800 meter terug te storten naar 3700 meter. Te genieten van de omgeving die ons aan Mongolië deed denken, zelfs met wilde paarden in de heuvels als decor. Dat het regende maakte toen niet meer zo veel uit.

Kijk ons gaan!

Meer foto's bekijken? Check onze Flickr fotopagina!

10 opmerkingen:

Anoniem zei

Meid, ik begrijp je he-le-maal. Toen ik naar volcan Irazú ging dacht ik ook aan Chris. Daar is íe namelijk ook geweest met dat reisprogramma. Zie 'm nog voor me, daar staand op die vulkaan met de gierende ijswind (tering, wat is het daar koud!) door zijn goddelijke blonde haren. ChrisChrisChrisChrisChis... Oh sorry, was een bericht aan het achterlaten hier en zweefde even weg! ;-D

Anyway, leuk jullie verhalen weer; have fun met alle stoere klimacties!

Doehoei,
Mireille

Anoniem zei

Leuk zeg jullie ook into de sneeuw!
Heb je soms ook al geschaatst of is dat wel heel erg Hollands?

Morgen een koek en soeppie party (KEPCOMmen van de zaak ;-)) ter ere van de verjaardag van Ruben (en Mars ook nog een beetje)

Kusssmj

Anoniem zei

Skypen... ik vind het helemaal geweldig! Top om jullie ff gezien en gehoord te hebben. Voelde lekker warm en jullie zien er helemaal top uit. Ondanks dat jullie ons niet konden zien zien wij er natuurlijk ook helemaal top uit ;-).

Tot de voglende keer!

G

arie en joke zei

Kinderen, Wij zitten nu in de binnenlanden van Spanje in de sneeuw. Het lijkt op jullie omgeving, alleen bij jullie ziet het er nog veel kouder uit. Maar gelukkig hebben we nu weer mooi weer en zitten in de zon buiten koffie te drinken. Binnen 14 dagen zijn we bij jullie. We hebben er zin in.
Joke en Arie

Anoniem zei

hi reizigers,

wat ontzettend leuk om steeds jullie reisverslagen te lezen, en wat goed dat jullie het zo goed bijhouden.
ik lees ze soms met jaloezie en soms met het gevoel van pff jullie liever dan ik (ik ben niet zo avontuurlijk aangelegd hahaha.) heeeel veel, heel veel reis plezier jullie samen, las binnenkort familie bezoek, ook altijd fijn, geniet er van, en ik blijf jullie verslagen graag lezen...

liefs bianca

Anoniem zei

Ik vond een artikel over Leaf....

De Utrechtse band Leaf stopt er per direct mee. Onderlinge verschillen worden genoemd als reden voor de splitsing. De groep gaat in goed overleg uit elkaar.
Leaf ontstond in 2005 toen enkele leerlingen van de Rockacademie de band oprichtte. Na 2 jaar brak de groep landelijk door met het nummer \'Wonderwoman\'. Deze bereikte de 4e plaats in de Single Top 100.

Dus als jullie terug komen kun ju gewoon verder met Leave, hahahaha, ik wou het gewoon ff met je delen.

Wel gaaf zeg die foto;s in de sneeuw ja ook die op die ezel, erg leuk.

Sanne heeft ondertussen DOra al 20 keer gezien dus was een goede keuze.

Dikke kus Claudia

Anoniem zei

Aaah! Wat klinkt het toch weer heerlijk allemaal!
En dat afzien toch zo leuk kan zijn, is soms moeilijk voor te stellen, maar altijd weer zo'n lekkere mijlpaal voor jezelf!
Gewoon, je even lekker stoer voelen! ;)

Hier in Nederland hebben we vorige week volop kunnen schaatsen. Via marktplaats een stel noren aangeschaft en na flink wat geklungel, kwam ik later toch hard Lock voorbij.
Ondertussen is het helaas alweer aan het dooien, de schaatsen kunnen het vet denk ik weer in.

Verder gaat het bij ons ook kriebelen. We zitten te kijken om na de zomer een paar weken naar Ethiopie te gaan, maar dat is nog niet zo makkelijk backpackend te doen :)
Eerst maar even wat makkelijks ondernemen: Met valentijnsdag een weekendje naar Brugge. Ook spannend, toch?

Groetjes! Janneke

Anoniem zei

Ben weer helemaal bij, en ja ik ook Chris gezien toen hahahaha, wat maken jullie toch geweldig veel mee! En zien zo veel, helemaal geweldig, en nog ff-ies en je ouders mee op reis, leuk hoor! Geniet geniet geniet!! En wat een leuk bericht dat Leaf uit elkaar is hahahha

liefs ook namens Dick (zal zeggen dat jullie Galapagos hebben overgeslagen hihi;-)

Anoniem zei

hallo Edwin en mascha Wij vinden het helemaal geweldig dat we jullie zo kunen volgen. Wat een belevenis en wat zien jullie er goed uit. Ik volg jullie helemaal op de wereldkaart die constant op de tafel ligt groetjes van je tante henny en john

Unknown zei

Hey Edwin,

Alles goed? Fijn om te zien dat jullie nog leven in de verre tropen. Ik zit momenteel bij je oude werkgever, haha en heb het na 2 weken al aardig naar m'n zin ;-)
Enig idee waar jullie in maart zitten? Want ik kom er aan!!!!! :-P

Groets,

Chris