woensdag 14 januari 2009

Slenteren en slapen in Cuenca

Dag 74, 75 en 76 - 12, 13 en 14 januari 2009 - Cuenca, Ecuador

"Cuenca, Cuenca, Cuenca, Cuenca, Cuencaaaaaa!" Je hoeft niet bang te zijn dat je in de verkeerde bus stapt. De busjongens schreeuwen om het hardst hun bestemmingen door in de hoop dat je met hun busmaatschappijtje reist. We gaan dus naar Cuenca, dat is wel duidelijk. Een busrit van vier uur (in ons geval helaas vijf door wegwerkzaamheden) dwars door de Andes. Dat zou mooie plaatjes op kunnen leveren, waar het niet dat het zicht minder dan 10 meter is. Enorme dichte mist dus. Dit weerhoudt de buschauffeur er niet van om met een gezellig vaartje de bochten te nemen. Gelukkig zie ik door de mist de diepe afgronden niet. Er stapt onderweg van alles in en de meeste medereizigers zijn prachtig gekleed in gekleurde rokken, omslagdoek, vlechten in het haar en hoedje op het hoofd. Ze ruiken niet allemaal even fris en de nagels zijn zwart en de tanden ook, maar ze lachen lief naar ons. Toen Edwin de rugzakken in het compartiment onderin de bus wilden leggen, zag 'ie wat bewegen. Er lagen al een paar biggetjes, dus heeft hij onze tassen maar even een stukje verderop gelegd, zodat ze niet onder de biggetjespoep komen te zitten. Tel bij dit alles nog de harde schelle salsa/merengue/smartlappenmuziek op die in de bus wordt gedraaid en je hebt een aardig beeld van de gemiddelde openbaar vervoerrit door de Andes.

Ons hotel in Cuenca is precies wat we nu ff nodig hebben:
  • Een hele ruime schone kamer, waar je voor de verandering wel je kont kunt keren,
  • Een ruime badkamer mét een stabiele warmwaterkraan,
  • Vier ! grote bedden waarin je niet telkens naar het midden glijdt door een doorgezakte spiraal en die niet piepen en knarsen als je je er in omdraait,
  • Een gemeenschappelijke keuken zodat we ons eigen eten kunnen maken,
  • Een megasupermarkt aan de overkant waar we ontbijt en avondeten inslaan,
  • Een wasserette om de hoek voor de hoognodige was,
  • Op loopafstand van alle leuke dingen.
Hier kunnen we wel een paar nachtjes blijven!

Cuenca is leuk. Het is net als San Cristobal de las Casas in Mexico, als Antigua in Guatemala of León in Nicaragua een hippe, gezellige, koloniale stad met leuke cafeetjes, trendy restaurantjes en prachtige gebouwen tegen een mooi bergdecor. Jammer alleen dat het Hollands kloteweer is en we af en toe moeten schuilen voor enorme regenbuien. We bezoeken het Museo del Sombrero de Paja Toquila, een museum en de plek waar sinds 1946 de familie Paredes Roldán panamahoeden maakt. Ja, gek he, die typische hoeden heten inderdaad PANAMAhoeden, maar ze komen sinds mensenheugenis uit Ecuador. We krijgen uitleg over het fabricageproces. Mijn god, wat een werk is dat zeg. Allemaal handwerk. Hoe fijner het materiaal is gewoven, hoe duurder de hoed is. Maar ook de afwerking, de vorm en de kleur bepalen de prijs. De duurste kunnen wel 500 tot 700 dollar zijn. Deze zijn dan ook superzacht. De gemiddelde panamahoedendraag(st)er betaalt zo'n 18 dollar. Ze hebben zelfs hoeden in Edwin's maat, xxxl! Een unicum! Kijk ook eens op http://www.pajatoquilla.com, niet waar wij zijn geweest, maar een soortgelijk bedrijf.

In de omgeving van Cuenca is heel veel mooie natuur zoals in het National Park Cajas en zelfs Inca-ruines. Maar we zien dat allemaal niet. We hebben geen zin. Ik ben grieperig (had zonder recept de sterkste antibiotica kúnnen krijgen bij de farmacia) en we slenteren wat door de stad, slapen lang uit en kijken TV. FF NIX.....

Geen opmerkingen: