zaterdag 28 maart 2009

150 dagen evaluatie

Dag 150 - Van het ene uiterste naar het andere

Van Ushuaia naar Buenos Aires, 28 maart 2009

De laatste 50 dagen zijn echt voorbij gevlogen. We vierden dag 100 nog met Arie en Joke en dat lijkt nog als de dag van gisteren. Vandaag, dag 150 is een bijzondere, want we vliegen vanuit Ushuaia naar Buenos Aires. Over uitersten gesproken!! ;-)

Mascha

Ik schreef bij de 100 dagen evaluatie dat ik de komende honderd dagen eens zou nadenken over 'hoe na de reis verder?'. Eh, daar is het nog niet van gekomen. Zaten we dag 1 t/m 50 in een intercity en dag 50 tot 100 in de Thalys, de afgelopen 50 dagen hadden meer weg van zo'n superspeedtrein zoals in Japan. Met veel mensen, snoeihard een enorme afstand afleggen. Een denderend gevaarte die ons helemaal van Bolivia ruim 5000 kilometer zuidelijker naar het einde van de wereld jaagde door woestijnen, langs kusten en over besneeuwde bergtoppen. Wat een reis! Wat een ervaring! Kreeg gewoon geen gelegenheid om rustig te denken over 'later'. En al die uren dan in een bus of bergwandelend? Ook niet! Want of ik was nieuwe mensen aan het ontmoeten of ik was aan het worstelen om mijn ene voet voor de andere te krijgen.

Wel heb ik mezelf een half uurtje gegund na denken of ik iets mis uit Nederland. Ja, ik heb gebeurtenissen gemist zoals vriendinnetje Saskia die bevallen is en zus die een steuntje in de rug kan gebruiken. Op die momenten wil ik gewoon even overvliegen en knuffies uitdelen. Dat dat dan niet gaat, is af en toe wel moeilijk. Maar de groep mensen om ons heen, kent het gevoel en biedt een luisterend oor. Een spijkerbroek mis ik ook en mijn gympies en mijn fohn hahaha. In Patagonia maakte het niet uit, maar nu in trendy Buenos Aires wil ik me wel weer eens vrouw voelen en niet wéér diezelfde degelijke outfit aan moeten. Ik wil het liefst hoge hakken, een zwierige jurk en wild de tango dansen! Dat laatste gaat wel lukken trouwens, want morgen om 18:00 hebben we een les. Op mijn nieuwe slippertjes, dat dan weer wel...

Tot slot; hoogtepunten in de afgelopen 50 dagen:

  • met pap en mam door Peru en Bolivia m.n. Macchu Pichu, de mijnen van Potosi en de zoutmeren van Uyuni
  • het warme welkom van Fernando in Vina del Mar, Chili
  • de route 40 bus van Bariloche naar El Chaltén omdat die een heleboel nieuwe vrienden heeft opgeleverd
  • letterlijk; de beklimming van Fitz Roy en Torres del Paine. Wat geestelijk en lichamelijk eigenlijk dieptepunten waren, maar daar hebben we al genoeg over geschreven hahah

Vooruitblik voor de komende 50 dagen

  • Vrienden Harald en Angeline ontmoeten in Sao Paulo op 25 april
  • op bezoek bij Yvette en gezin
  • op bezoek bij Bernardo (ontmoet in Nicaragua en vriend van bovengenoemde Fernando. Ja, je verzint het niet; Fernie en Bernie)
  • 35 jaar worden..ahum, zucht, slik

Edwin

Ik ga ervan uit dat, net zoals het leven zelf, een wereldreis ook uit fases bestaat. Ik leek de afgelopen 50 dagen in een vacuüm te glijden waarin ik weinig tot niets te melden had. Het was altijd leuk om de reisverhalen te schrijven maar ik had verder niet het gevoel iets te moeten melden aan het 'thuisfront'. Misschien door de gigantische hoeveelheid indrukken opgedaan in Patagonië of de drastische overgang van Bolivia naar het rijke westers aandoende Chili. Ik denk dat ik nu pas echt aan het reizen ben.

Tijdens de aflopen weken heb ik zoveel nieuwe mensen ontmoet en hier en daar zelfs vrienden gemaakt. Hyves is vervangen door Facebook, de internationale hele grote broer van Hyves. Met elke dag die voorbij gaat lijkt de wereld een stukje kleiner te worden. Of je nu met iemand uit Ierland, Australië, Israël, Amerika, Duitsland of Denemarken praat. De opvattingen over de verschillen in de wereld lijken steeds vager te worden waarbij iedereen zich afvraagt waar ze 'daar' nou in godsnaam mee bezig zijn. Het is geen koffiepraatje uit het café waarbij je alle problemen van de wereld oplost met een glas bier. De context is anders. Van dag tot dag leven is werkelijk een heel andere belevenis en geeft je geheel andere inzichten! Dit is uiteraard niet iets wat iedereen zal ervaren, we komen meer dan genoeg reizigers tegen die het daglicht niet lijken te kunnen verdragen. Die leven alleen 's nachts en doen zich tegoed aan drank, niets mis mee natuurlijk.

Daarbij wil ik overigens nog wel een klein misverstand uit de weg helpen. Drank! Als we ons blog teruglezen, wat we zo nu en dan zelf ook doen, lijkt het wel of we continue aan het infuus liggen. Niets is minder waar! We schrijven nooit, echt nooit, over al die keren dat we om 9 uur op bed liggen omdat we óf afgemat zijn óf de volgende dag weer om 6 uur 's-ochtends aan de bak moeten. Waarom we daar niet over schrijven, simpel, dat is gewoon dodelijk saai. Dus geen zorgen!

En dan nog een kleine vooruitblik, de komende 50 dagen. We hebben de afgelopen tijd zoveel met andere mensen opgetrokken dat ik vooral weer even behoefte heb aan een paar dagen 'samen alleen zijn'. De creatievelingen onder ons zullen het gevoel herkennen dat er van alles broeit, maar er niets uit komt. Mijn hoofd loopt over maar iets op papier zetten of de gitaar pakken is nog niet gelukt. “We zien morgen wel weer!” In Buenos Aires gaan we het lekker even rustig aan doen, ín weer een eigen kamer!

7 opmerkingen:

Ans zei

Hallo lieverds,

Mooie samenvatting denk ik wel van hoe het tot nu toe is geweest.Super gaaf dat jullie tango les krijgen of in ieder geval les gaan krijgen wat dansen betreft, voel je je ook weer gelijk meer vrouw Mascha,geweldig.
Wij zijn net terug van borrelen bij de ruiter, Har en ik, Ruben en Syl waren er ook bij...
Super gezellig en ja het leek net of jullie vaak aan het infuus zaten hahaahh. Geniet er maar lekker op los en we spreken jullie gauw weer.....
We sturen nog mail via de hyves...

Kusjes van Har en Ans

Claudia zei

Hey Broer en Schoonzus,

Jeetje alweer 150 dagen op pad, wat gaat de tijd snel zeg !!
Tijd om terug te komen ??!! hahaha
Nog een jaartje en dan mag je weer heel veel knuffels uitdelen aan iedereen die je wilt ;-)
Wat lees ik nu wordt je al 35 !!! hahahaha mooie leeftijd hoor !!!

Spreek jullie snel weer !!

Luv you !!!!!!

Liefs Claudia

Anoniem zei

test

arie en joke zei

Hallo lieve kinderen,
Bij de evaluatie van 100 dagen waren we erbij. Heeeel heeeel erg jammer dat we niet kunnen mee evalueren met de 150 dagen.
Hele dikke kussen uit een vandaag nog zonnig Daulou
We sturen jullie nog een mailtje.
Joke en Arie

Anoniem zei

hallo reizigers,

het blijft leuk om jullie verhalen te lezen en al die foto's te bekijken. wat maken jullie veel mee zeg. genieten van al die foto's. prachtig !!!
heel veel reisplezier!!
liefs bianca

Anoniem zei

waarom niet:)

Anoniem zei

my God, i thought you were going to chip in with some decisive insght at the end there, not leave it with ‘we leave it to you to decide’.

rH3uYcBX