”Dit vind ik echt niet te vreten!", zegt boer Hans over het eten op zijn bord. Onwennig kijkt hij zijn nieuwe, net gekozen vrouw aan. Het loopt nog wat stroef. Het valt ook niet mee als je jaren vrijgezel bent geweest, nog bij je ouders woont en je gaat dan ineens op vakantie naar een vreemd land met een verwachtingsvolle vrouw.
Op het moment dat wij via BVN een aflevering van Boer zoekt vrouw kijken, zijn er in Hua Hin talloze puberale vijftigers en zestigers druk bezig met het knijpen in borsten en billen van Thaise twintigers. Vol branie lopen ze van girliebar naar girliebar, zich rebels en jongensachtig te gedragen. Het contrast kan niet groter zijn tussen deze twee type mannen. Maar ik vraag me af wie er nu de echte boeren zijn. De boeren die via de KRO aan een vrouw komen zijn tenminste aandoenlijk. De boerenpummels die in Hua Hin een Thais poppetje komen scoren zijn sneu.
We hebben moeite een normale bar te vinden, waar je als Westerse vrouw je op je gemak voelt. Vanuit de Ierse pub zien we het komen en gaan van grijze geilbakken bij de bars aan de overkant. Hua Hin ligt op drie uur rijden van Bangkok. We verblijven hier drie dagen en komen de tijd door met op ons balkonnetje zitten, eten ,massages en slenteren over de avondmarkt. Het strand laten we voor wat het is. Het zit er zo vol en het zeewater is bruinig. Nu klinkt het alsof we een verschrikkelijke tijd hier hebben gehad. Dat valt wel mee hoor, maar soms zijn er factoren die het wat minder mooi maken. Hua Hin, ik zal het in ieder geval niet aanraden :-)
Zondag rijden we terug naar Bangkok en verblijven we in de buurt van de Khosan road. Er moet nog een hoop geregeld worden voordat we naar Birma gaan. In Birma is geen pinautomaat of bank waar je als buitenlander je geld kunt halen. Alles wat je denkt te gebruiken moet je dus van te voren meenemen. Dit betekent dat we zo'n 2300 dollar mee moeten nemen. En dat moeten ongekreukte, schone, nieuwe dollarbiljetten zijn. Het valt nog niet mee om daar aan te komen. De meeste wisselkantoortjes hebben maar een beperkte hoeveelheid dollars of ze hebben oud en versleten biljetten. Nadat we er zeven hebben bezocht zijn we compleet. Het voelt een beetje als illegale geldtransporten hahahah. We moeten ook nog een was doen, een taxi naar het vliegveld regelen voor morgenochtend 05:00 uur, kopieën maken van ons visum voor de controles die we onderweg in Birma gaan krijgen, onze medicijnen netjes in doosjes met de juiste bijsluiters sorteren, uitzoeken wat niet mee gaat naar Birma en in een kluisje in Bangkok blijft, anti-muggenspray halen, en nog even snel dit blogje schrijven en plaatsen. Heb ik nog tijd voor een massage???
Maar het allerbelangrijkste is ons visum Indonesië ophalen. Vol verwachting en een beetje gespannen melden we ons bij de ambassade. En vijf minuten later staan we weer buiten. Nee, niet met lege handen, maar met EEN 60 DAGEN VISUM IN ONS PASPOORT!!!! JIHAAAA. High five! Dat ze de achternaam van Edwin niet kunnen spellen is met een beetje gekras en gegum zo weer rechtgetrokken en dan staan we echt dolblij weer op straat! Nu kunnen we tot 23 februari in Indonesië blijven. Grote kans dat we daarna direct naar ..***ahum, eh, kuch*** huis gaan.
Daar denken we nu nog maar niet te veel aan. Morgen naar Birma. Internet is daar niet zo makkelijk en veel websites zijn ontoegankelijk verklaard door de regering. Als het lukt hoor je van ons en anders tot na de kerst!
2 opmerkingen:
Een hele mooie tijd in Birma!
Vanuit een donker en nat Nederland...
DIkke kus MJ
Omdat jullie mogelijk in een verplichte radiostilte gaan bij deze alvast veel plezier in Birma en een fijne Kerst.
Het klinkt raar dat nu al te zeggen terwijl die ander grijze goed heilig man nog niet eens vertrokken is maar toch ;-)
Groetjes van Har en Ange
Een reactie posten