woensdag 16 december 2009

Hsipaw; even lekker bijtanken

Dag 411 t/m 413, 14 t/m 16 december 2009, Hsipaw

Met een klop op de hotelkamerdeur ontwaak ik om 03:58 uur. Altijd als ik erg vroeg op moet slaap ik heel licht en tien minuten later ben ik dan ook al klaar om te vertrekken. De bus gaat om half 6, maar we moeten er om 05:00 zijn. We lopen van 25th street naar 31st street en worden stipt om half zes in de laadbak van een vrachtwagen geladen. Met 14 mensen opgepropt en alle bagage hobbelen we in het pikkedonker de stad uit. Ik heb ineens het beeld voor ogen alsof ik een vluchteling ben die in het holst van de nacht de brandende stad ontvlucht.



Met dit transportmiddel gaan we trouwens niet de hele 7 uur naar Hsipaw. Gelukkig! Nee, we worden afgezet bij het grote busstation...en zien dan dat we er helemaal niet op vooruit gaan. Deze bus zit van voor naar achteren helemaal volgestouwd met cargo. Tussen de dozen hebben ze wat gare bankjes gezet. Oh nee, dit is niet best. Ik zal je de details van deze helse rit besparen, ik zal hem in ieder geval nog lang heugen, dus ik vertel je het wel als ik terug ben in Nederland hahahah.





Hsipaw is een stadje dat ligt richting de Chinese grens. En de invloed van de Chinezen is zichtbaar. Minder beetlenutkauwers, iets minder mannen in rokken. Een paar Chinese restaurants. We slapen in Mr. Charles Guesthouse, een geweldige plekje om even een paar dagen op krachten te komen. De zonsondergang die avond vanaf de rivier is prachtig, de kleine dorpjes met hun bamboohoutenhutjes schattig en we voelen ons meteen thuis in deze bergachtige omgeving. Eten doen we bij Mr. Food (ja, originele namen hebben ze hier), blijven er plakken voor wat glazen troebele whiskey van twijfelachtige kwaliteit.



De volgende dag doen we lekker rustig aan. Er is een internetcafe waar we gelukkig de e-mails over de stand van zaken van Jeroen kunnen lezen. Later lopen we een heel stuk langs de rivier, door piepkleine dorpjes waar de mensen zo ontzettend arm zijn, maar ook zo stralend naar ons zwaaien en lachen. De weg terug gaat over het treinspoor. Ook langs het spoor staan gammele hutjes waar mensen zich wassen bij een put en waar kinderen voetballen met een zelf gefabriceerde bal. Terug in het dorpje bij het treinstation staan jongens ananassen te laden. We houden de gebruikelijke conversatie (What country. Your name Thank you. Hello hello) en voor ik het weet krijg ik een loeizware ananas in mijn handen geduwd. Het is de meeste sappige, zoete ananas die ik ooit heb gegeten. Heerlijk!





We willen Hsipaw nog geen gedag zeggen en plakken er gewoon nog een dagje aan vast. De wandeling voert ons vandaag de andere kant op, in de richting van wat ze hier 'Little Bagan' noemen. Die term is ietwat overdreven, want er staan een handjevol oude stupa's. Maar zoals zo vaak in dit land zijn het de mensen die ons weer de dag van ons leven bezorgen. Wat een wandeling van een uur zou kunnen zijn, kost ons zeker drie uur. Oponthoud bij bijna elk hutje, waar moeders hun baby's aan ons willen laten zien en waar we even zitten en gewoon maar wat lachen met de mensen en hun kinderen. Hoogtepunt is de bekende duim-uit-elkaar-trek-truck die ik voordoe bij een stelletje uitzinnige kindertjes. Ik heb weer gegarandeerd succes met mijn kunstje dat tot nu toe over de hele wereld kinderen versteld heeft doen staan.



Morgen nemen we de bus terug naar Mandalay. Hopelijk een iets meer degelijk model bus dan op de heenweg....Hij gaat wel even vroeg; om half 6 mogen we instappen.

3 opmerkingen:

arie en joke zei

Dag kinderen,
We houden jullie goed in de gaten, maar we vergeten af en toe te reageren. Met ons gaat het prima. We zijn nu op het eiland Pangkor en hebben vandaag de hele dag aan het strand gelegen. Ivm. de vakantie hier moeten we er na 3 nachten uit, maar we hebben ergens anders nog 2 dagen kunnen boeken.
Birma lijkt ons trouwens wel een heel eerg boeiend land. Misschien de volgende keer.
Veel liefs, dikke kussen en tot over 2 weken.
Joke en Arie

hansvana zei

Wat een schitterende verhalen weer. Met plezier lees deze 2 tot 3 keer. Je kan je, als hier in Nederland zit, haast niet voorstellen dat er nog zoveel vriendelijke mensen op deze aardkloot rondlopen. Ik hoop voor jullie dat wanneer jullie eenmaal weer terug (nog niet aan denken) zijn weer kunnen wennen aan de kille en koude mentaliteit hier in dit kikkerlandje. Veel plezier nog.

Lock & Janneke zei

Mooi verhaal weer, leuk geschreven!
Lekker dat jullie zoveel te zien krijgen van Birma. We hebben wel weer zin om een bakkie te komen doen!

Hier is NL is het rustig. De afgelopen dagen vriest het flink en vannacht viel er wel 15 cm sneeuw!
De sneeuwpoppen duiken alweer op hier in de straat!

Verder weinig nieuws, behalve dat de treinen natuurlijk weer niet rijden :)