dinsdag 26 januari 2010

Brommeravontuur in Padangbai

Dag 453 en 454, 25 en 26 januari 2010, Padangbai

Pandanbai is de plek op Bali vanwaar de ferry en de snelle boten de overtocht maken naar Lombok en de eilanden van Gili. Op de Gili eilanden is geen pinautomaat, gelukkig kunnen we de portemonnee bij de ATM hier vullen. Hopen we. Denken we. We proberen alle passen drie keer, maar roepia's uitspugen doet 'ie niet. En dat verklaart ook het grote aantal mannetjes dat zich rondom de pinautomaat ophoudt. “No sir, no international possible. Only international ATM in Kungklung. I take you for 80.000 (zes euro). Gekke henkie, ik ga niet met een wildvreemde in de schemer naar een dorp met de naam Kungklung op zoek naar een pin, terwijl hij wéét dat ik veel geld ga pinnen. Nee, wij zijn niet voor één gat te vangen. Eerst moeten we maar de beslissing nemen of we de snelle boot nemen die er een uur over doet en 60 euro per persoon kost of dat we de langzame ferry-bus-kleine boot combinatie kopen van 10 euro en zo'n negen uur. Dan weten we ook hoeveel geld we nodig hebben.

In de ochtend kunnen we weer helder denken en nemen we het wijze besluit eerst maar te kijken of de pinautomaat in Kungklung het wel doet. En hoe we er heen gaan? Op een gehuurde brommer natuurlijk! Ik vertelde al eerder dat het verkeer in Indonesië er, op zijn zachts gezegd, nogal ongecontroleerd en wild aan toe gaat. Dubbele inhaalmanoeuvres, hoge snelheden in onoverzichtelijke bochten en veel getoeter om niets. Edwin heeft nu nog mijn nagels in zijn zij staan en hij is doof van mijn gegil, maar ik geef toe dat 'ie ons 'boelkloedig' naar Kungklung heeft gestuurd.

De pin is snel gevonden en na vier keer achter elkaar pinnen (je kunt niet hele grote bedragen in één keer opnemen) hebben we genoeg om het even uit te houden op de Gili's. Op mijn kaart zie ik een klein weggetje dat via de bergen ons terug leidt naar Pandangbai. Helaas geeft het kaartje geen hoogteverschillen aan en loop ik dus sommige stukken naar beneden, terwijl Edwin al wegglijdend op zijn slippers de brommer door gaten en kuilen zo'n 15% steil naar beneden probeert te rijden. Nou, wie weet was het wel 20%, want ik ken wel de wegen in Frankrijk in de Alpen bijvoorbeeld waar dan waarschuwend een bordje staat met 'pas op steile weg, rem op de motor, 10%' en dat is lang zo steil niet als dit bergpaadje. En er hangt een donkere wolk boven ons en..ah shit, dan begint het nog te regenen ook. Alle ingrediënten voor een samengeknepen-billen-tochtje zijn nu aanwezig. Ogen dicht, schrap zetten en Edwin gewoon vertrouwen. Dat het op Bali nog zo spannend zou worden.....

Applaus voor mijn ventje die ons zonder problemen weer op zeeniveau krijgt. Ik ben wel even klaar met de brommer. Laten we nu eerst maar eens dat kaartje kopen voor de langzame boot morgen. 's Avonds in de reggaebar luisteren we nog naar een stel blowende muzikanten die nummers van Bob Marley verkrachten en dan is het tijd om te slapen. Morgen naar de Gili islands, drie parelwitte strandparadijsjes voor de kust van Lombok.

2 opmerkingen:

Nijsz zei

Zeg...niet teveel Jeroenen de laatste weken he?!

ans zei

o heerlijk paradijs eiland, kon ik er maar bij zijn..
gisteren dus zaterdag heeft het bij ons nog gesneeuwd....vandaag scheen gelukkig de zon...wij ook ons eigen paradijs, hahahahah

dikke knuffels en proost met een drankie als je zit te genieten in je luie stoel...

xxx Ans en Har