donderdag 14 januari 2010

'Senang' in Sangaran en Malang

Dag 440 tm 442, 12 tm 14 januari 2010, Sangaran en Malang

Jammer dat we Yogya al weer gaan verlaten, want het is een leuke stad. Maar ja, we moeten door. Onze volgende stop in Java is het piepkleine dorp Sangaran. Zoals vaker is de route er naar toe weer adembenemend mooi. We scheuren door de bergen (moeten meer dan eens onze ogen dichtknijpen als Piet een ietwat spannende inhaalmanoeuvre maakt). Het weer wordt alsmaar grimmiger en als we aankomen in het bergdorpje Sangaran lijkt het wel of we de rand van de aarde bereiken. Grauwe wolken, die over de berg hangen, lossen in de verte op in een zachte gloed van rose en azuurblauw. Het geeft de indruk alsof je vanaf de aarde zo de hemel inkijkt.

We zijn zoals zo vaak de enige gasten in het hotel – en waarschijnlijk het hele dorpje – en bestellen voor die avond alvast onze diner. Ze willen zich graag voor kunnen bereiden zeggen ze. Ik ben heel benieuwd hoe ze het logistiek trekken als de toko wél vol zit ;-) Maar eerst een kleine wandeling naar het meertje beneden in het dorpje om daar te eten. Een mens is op reis soms de hele dag met eten bezig, haha, het leven kan zwaar zijn. We eten onze vegetarische topper Gado Gado met nasi putih (klinkt exotisch maar is gewoon witte rijst) en plamuren de gaatjes dicht met krupuk. Rekening? Eén euro per persoon inclusief drankje. Voldaan stappen we weer in het busje, want het regent ondertussen al weer en Piet zag deze bui al hangen en staat netjes klaar.

We proberen rond het meertje te rijden, maar dat is helaas alleen voor voetgangers mogelijk We staken onze poging en gaan terug naar het hotel om van het uitzicht te genieten. Die avond zijn we uiteraard de enige gasten en we worden bediend door een oud mannetje in traditionele kleding. Het doet allemaal een beetje raar aan. Een enorme eetzaal, een ober die op wacht staat en ons minzaam gadeslaat terwijl wij ons lachen proberen in te houden. Als we terug naar onze kamer gaan worden we begroet door de nachtwaker die ons meldt dat hij 'wakker' is. We gaan er maar vanuit dat hij de nachtwaker is en inderdaad de bedoeling heeft wakker te blijven.

Na het ontbijt maken we nog wat mooie plaatjes van de prachtige wolken die weer een mysterieus schilderij maken van de lucht. Vandaag gaan we verder naar Malang waar we twee nachtjes zullen blijven. Onderweg stoppen we nog bij een hutje waar ze een python hebben van zo'n 10 meter lang. De kop van dit beest is alleen al zo groot als een volwassen mensenhand en het lijf zelf lijkt wel zo dik als een bovenbeen. Mijn god, die beesten leven hier gewoon wild in de natuur. Je kunt het beest om je nek nemen voor een foto, maar ik in ons gezelschap zit niemand die daar echt op zit te wachten. Vlak voordat we aankomen in Malang passeren we ook nog een prachtige waterval. Het water dondert van zo'n 60 meter hoogte naar beneden. We schieten snel wat foto's, want ook nu regent het weer en rennen snel terug naar het busje om naar 'Enny' te gaan, ons guesthouse voor de nacht.

Vandaag gaan we Malang zelf bezoeken. Het is een plaats waar vroeger veel Hollanders zaten, onder andere vanwege het koele klimaat. Een overblijfsel aan die tijd is Toko Oen waar je als Nederlander geen moeite hoeft te doen de kaart te lezen.
Overal zijn teksten in het Nederlands en aan de muur hangen allerlei foto's van de tijd dat Indonesië nog onder Nederland viel. Na onze lunch gaan we op bezoek bij hotel Tugu Malang (www.tuguhotels.com) met kamerprijzen die slechts een beetje boven ons budget liggen, ahum. We worden wel toegelaten en krijgen een rondleiding in dit werkelijk prachtige hotel met al zijn thema zalen. Ik word nog op de foto gezet met twee beelden die wel verdacht veel op me lijken.

Van de authentieke Hindoeïstische zaal met al haar prachtige beelden lopen we door een prachtige gang naar het diner en party gedeelte. Dit is weer modern ingericht met een Love room, prachtige schilderijen en sfeervolle verlichting. We kijken werkelijk onze ogen uit en elke keer hoor je wel iemand zeggen dat hij zijn woonkamer, badkamer of tuin zo wil inrichten. Drie straten verderop nemen we de gok ons te laten masseren door blinden. Dat zij niets zien en geen Engels kunnen maakt het lastig communiceren en we zijn ook niet echt tevreden over de massage. Maar we hebben nu wel deze mensen gesteund door 1,70 euro te betalen voor bijna een uur duwen en trekken aan ons lijf.

Enny's Guesthouse heeft wifi (thank god!) en daar maken we gretig gebruik van, want morgen kan het al weer heel anders zijn als we naar de vulkaan Bromo gaan. Alle foto's van Birma zijn nu eindelijk geplaatst. Op de foto's van Indonesië moeten jullie nog even wachten. En oh ja, voor degene die zich afvragen of onze groep al compleet is. Nee, helaas, Martijn zal zich niet meer bij ons voegen. Goede nieuws is dat Jantje uit het ziekenhuis is. Tot slot nog het bericht dat onze tickets naar huis zijn geboekt :-(

Geen opmerkingen: